اقدم لکل عزیز و غالی و وفی فی کلامه فی کل مراحل حیاته ..

دوستان گلم از همه عزیزان باز تشکر میکنم .
دوستان میگن به فکر عرب و عجم هستم این باعث افتخاره برای من که با همه باشم هیچ فرقی بین انها نیست کاش ترکی میدونستم تا باز مینوشتم ویا زبونهای قشنگ دیگه .

---

شعر و اسم

حافظ
حــزیــــن مـــبــاش کــه ایــام هجر پایان یافت *
دل رمــیــده ات اکنــون قــرار و ســامــان یافت
اراده ام چــو بـه وصل است ودوری از هجرت *
تــن بــلا زده از جـــور هــجــر درمــان یــافــت
فـــرامُـشـش نـــــنـــمـــودم کــلام روز فــــراق *هـمان سخن که بگفتی و وصــل پــایــان یــافت:
ظــلــیــل* عــشق تو تا روز حشرخواهم بــود *زمهــر تــوســت کـــه خـورشید مهر تابان یافت
*ظلیل= سایه دار
سعدی
ســرو بـــاغ عشق بــاش و درس آزادی بــده *بندگی غیر حق را هیچ گه گردن منه
عـــزت انــسانی ات کــی تاب یوغ بندگی است *این چنین ات بندگی مستوجب در ماندگی است
دوستــار عشــق بـــاش و از پــی نـفـرت مرو *
درپی نامردمان تیره دل هر گز ندو
یــار و هــمــره باش نی خاری بدست مردمان *
تا نگردی موجب نفرین و لعن این و آن
عطار
عــطر دلاویـــز یــــار نـکهــت بــوی بـــهــار *
صورت چون ماه او روشنی شام تار
طبل زنید و دُهُل ، آمده با عطر گل *
خرمی روی او طعنه زده نو بهار
اوست شمیم بهشت ،دلکش و روشن سرشت *
اب زلالی است او جاری از آن چشمه سار
راه دهید و گل زنید، باردگر دُهُل زنید *
آمده با فّرو جاه موکب سبز بهار
نیما
نیستم من ساکن کویت ولی *
یک سخن دارم برایت گوش کن
یا مرا در کوی رندان جای ده *
یا مرا از عشق خود مدهوش کن
میل دارم ساکن کویت شوم هر صبح و شام *
تشنه عشقم مرا با مهر هم آغوش کن
آرزو دارم کنم مأوا به کنج قلب تو *
لااقل این جمله آخر تو از من گوش کن

رهی
رهــــــا زدســــت هـــوی و هـــوس تــوانی بود *اگـــر بـــجــــای دل از فــکــر بهره ها گیری
هــــزار نــــــکتــــه بــــاریــکــتــر زمـــو دانـــی *
اگــر طـــریـــق خـــرد راه مــعــرفــت گـیری
یَــــمـــی اســت بـحــر خرد بی حدود و بی پایان *بـــکـــوش تــــا ره و رســـم شـنـاگری گیری
خیام

خــــــــرامـــــــان راه رو در وادی عــــشـــــــق *چــــوایــــن ره پـــســت و نــاهــمــوار باشد
یــــــم عـــشــــق و مــحــبـــت پــــر تــــلاطــــم *
در ایـــن یـــم کـــوســه هـــا بـسـیـار بــاشـد
اگـــر خــــواهـــی طــــریــــق عـشــق پــــوئــی *
ز راهــــی رو کـــه بـــس هـــمـــوار بــاشـد
مـــــده افــــسار عــقـــــلــت دســــت شـــیطــان *در ایــــن ره مـــکـــر اوبـــسیـــار بـــاشــــد
رودکی
راست گو باش که سرمنشاء خیراست و صلاح *راستگــوئــی صــفــت بــارز مـردان خداست
وای از آن روز کــه غــرقــاب یــَم کــذب شوی *چــون یــم کــذب همان دامگه شر و بلا است
دانــی ایـــن گــفــتــه پــرنــکـتــه مــردان خـدا؟ *راستگــو عـــاقـبـت الامــر بسی کامروا است
کی زیــان دیـــد کســی در پـــی صـــدق گــفـتـار *صادق از جمله ی اسماء و صـفـات الله ا ست
یـــارب هـــرگـــز ســخــنــم را بــه ره کـذب منه *
ای دعــا یــم هــمــه بر جانب درگاه الــه است
فردوسی
فــصـــــل بـــهـــار و روی دل آرا و زلـــف یـــار *
خوش لحظه ای است ولی چکنم نا مکرر است
راهــی اســت راه عـشق که هیچ ات گریز نیست *آن دل که عاشق است به صــد دل بـرابر است
دلــهــای عـــاشــقــان حــقــیــقی پـر از صفاست *عشـــق خــدا زهــــمــه عــشـقــهــا ســر است
وای از دمــی کـــه عشـــق مــبــَدّل بــه کینـه شد *دلهــای پــر ز کـیــنــه زهــر دشنــه بـدتر است
ســر را بــه راه عشـــق نــهــادن شـهـامـت است *ایــن نــکـتــه از هــزار ســخــن بلکه برتر است 

    یــارب بـــه را عشـــق مــرا رهــــنـمــون بـــکـن *ایــن ره ز صــد طــریـــق دگــر پر صفاتر است 

---

اقدم لکل عزیز و غالی و وفی فی کلامه فی کل مراحل حیاته . بالتوفیق و السعاده للجمیع صغیر و کبیر بالاخص الشباب الطیبین.

تقدیم به دوستم وشما خوبانم. .

                         تو باش من هم هستم
بهم اطمینان بده که راهی رو که درپیش گرفتم ، منو به مقصد می رسونه .
بهم اطمینان بده که کمکم می کنی وباهام همسفری تا آخر جاده .
خیالم رو راحت کن .از هیچ چیزی نترسم . بهم یاد بده که گول نخورم .

بهم اعتماد به نفس بده . بگو با صدای بلند ، این راسته که هر جا برم باهام می آیی .

سایه به سایه ، قدم به قدم ، پهلو به پهلو .
بهم قول بده وقت غروب که دلم می گیره کنارم باشی

 وبرام از روشنی فردا بگی . قول بده اگه یه وقتی پام سر خورد ، نذاری بیفتم ته دره .
بیا ورفیق نیمه راه نشو . اینو از همین جا قول بده .
نمون اینجا تو این مرداب به خیال اینکه می خوای پشت سرم آب بریزی

 ومنو از زیر قر آن رد کنی . ما تا لب مرز مقصد ، تا لب لبخند و نه !

 تا لب مرز ابدیت همراهم باش .
با هم بزرگ بشیم . بالنده تر از همه کاینات

آره ما ؛ من و تو

---

 واما الحین اکتب الشعر العربی لکل شخص المحب لهذه اللغه .
        اقدم لکم هذة الخاطره واتممنی ان تنال اعجابکم
قال الفراق ...وقلت لیه الفراق
انت تعلم انک ...کل شئ بعمری
قال العمر....وقلت وشفیه العمر
قال الصبر...قلت مقوى الصبر
قال حبک بقلبی ...کبر وین الصبر
 واما الحین الغزوووووله..............................
غزوووولة
ربما نعیش أحلامنا فی
الخیال وحینما تکون مبتورة الأقدام
على أرض الواقع فنخلق لها بدلا من
الأقدام أجنحة تحلق بها فی سماء
أحاسیسنا لنصنع منها مالم نستطع
أن نصنعه فی أرض الواقع
غزووولة
لکلماتک عزف رقیق
یختلف کثیرا عن کلمات الآخرین
وکأننی ألاحق نغمات الإحساس
الرقیقة فی کلماتک أسمع بداخلها
الوفاء وهی تلامس قلبی وهدوء
لامثیل له استنشق عبیر تلک
الاحاسیس الملیئة بالزهور النادرة
بندرة ما تملکی من احساس
  الحین ایها الاصدقا ءاذهب باییییییییییییی
 خوب دوستان با اجازه همه مهربانان نظر دهید و خوشحال کنید.

---

من امشب تا سحر بیدار خواهم ماند..

سلام صبح همه بخیر. این اشعاررا تقدیم به دوست با وفایم میکنم  امیدوارم بپسندد دوستان شما هم نظر دهید .

---

من امشب تا سحر بیدار خواهم ماند// وبال خواب را ازگردن خود باز خواهم کرد
به او گویم برو امشب نمی خوابم// به شوق دیدنت چشمان خود را باز خواهم کرد

برایت از حیاط خانه ی دل صد گل احساس خواهم چید// به باغ آرزوهایم گل امید می کارم
ستاره های اقبالم به من چشمک زنان گویند// که تو می آیی ومن اشک شوق از دیده می بارم

شب آرام و هوا رام ، آسمان پر نور// و قرص ماه همچون روی تو در آسمان پیداست
صدای چیزی  نمی آید// تو گویی امشب این بیدار مانده ، یکه و تنهاست

شفق سر زد، سیاهی رفت و صبح آمد// و قرص ماه جایش را به مهرِ آسمان بخشید
ومن بیدار و چشمانم به در مانده // برای دیدنت این قلب ناآرام می جوشید

تو گویی انتظارم باز بیهوده ست// نمی آیی و من اینبارهم گول تو را خوردم
از آن ترسم که هجرانت شود  و من تنها// شکایت از جفای تو بَرِ مرغ سحر بردم

امیدوارم کسی لحظه ای وداع و جدایی عزیزی را نبیند و پیوسته با آنی باشد که اورا از ته قلبش دوستش داره .ان شاء الله

---

حرفای خودمانی..

سلام عزیزان امیدوارم لبخند بر لبانتان جاری باشد و  شاد باشید.
بنده از کسانی که به ما افتخار دادند و نظر دادند ممنونم.
 دوست دارم دوستان همیشه نظرات و پیشنهادات خودشون را یاداشت کنند و به این وبلاگ سری بزنند.میرسی
 خوب دوستان من دوست دارم اشعاری را در اینجا تایپ کنم که همه  خوششان بیاد .
دلبندانم امروز روز شهادت امام دهم شیعیان خورشید سامراء بود وآرزو دارم که به حق این روز دعای همه جوونهای دلشکسته را مستجاب فرماید و دعای من هم البته اگه لایق باشم اجابت فرماید یا امام هادی علیه السلام .آمین

اشعار..

ساقی
ساقیا امشب به بـزمت بـاده و خَمّار نیست          دیگر امشب در نگاهـت مــیــل کـــوی یـار نیست
آمــدم بـار دگـر پـیـشـت کـه درمــانــم کـنی         دیدم این ساغر شفابــخـــش مـــن ِبـــیـمار نیست
دستهایت دیگر آن گرمی جـادوئـی نـداشت         قـلب تـو دیگر سـرای ایــن تـــن تـــبــــدار نیست
چشمهای خسته ات فـریـاد دارد این چـنین         ساقی امشب دیگـر آن ساقی خـوش رفتار نیست
غنچه های باغ عشق تو دگر بوئی نداشت         گفـتـم این گلـشن دگـر آن گـلـشــن پــربـار نیست
درنگاهت حلقه ای از غم هویدا بود و من      
  با خــودم گــفــتــم دگـر امـیــد بـر تــیــمـار نیست
آمـــدم بـــا دیـــدن رویـت غــــم دل واکـنـم          دیـدم امشب مــوقــع و هـنگامـه ایـن کـار نیست

---

بإخلاصی.........أهینک
انام واصحى انام واصحى کل یوم کانی قتیل
اه یاقلبی بعده الزمن ما داوى جرحک؟
اهواه وهواه غیری وانا دایب بجرحی الحسیر
وهو لااحساس ولا سؤال یاقساة قلبه
ارجوک یاقلبی لا تحزن یکفی حزنک المریر
قوم ولم جرحک ترى والله ما یستاهل احزانک
اعطیته حبی وفیتله غصب عن غریزه
اه یا خیانته
احارب نفسی لاجل اکون قربه
اشوفه بعینی صغیر ولا یسوی
واقول حرام متعلق بحبی. اصبر
یلیتنی بعته فیوم من ایامه السفیهه
قبل ما یبیعنی هو ویمزق فؤادی اللی بحبه نابض
لکن والله الحمد لله اللی ابعده عنی برضاته........................

ترى هذا قراری بس کنت خایف على حیاتک
حیاتک اللی کلها قرف ،غدر و حیله
حیاتک الزایفه اللی خابف انها للضیاع توصلک
لکن فینا اخلاص. فقلوبنا اتمیزبه قدامک.
یحتم علی انی احزن على فراقک لا وبعد الخیر ولا غیره اتمنالک

---

تلومنی الدنیا

تلومنی الدنیا إذا أحببتهُ

کأننی.. أنا خلقتُ الحبَّ واخترعتُهُ

کأننی أنا على خدودِ الوردِ قد رسمتهُ

کأننی أنا التی..

للطیرِ فی السماءِ قد علّمتهُ

وفی حقولِ القمحِ قد زرعتهُ

وفی میاهِ البحرِ قد ذوّبتهُ..

کأننی.. أنا التی

کالقمرِ الجمیلِ فی السماءِ..

قد علّقتُه..

تلومُنی الدنیا إذا..

سمّیتُ منْ أحبُّ.. أو ذکرتُهُ..

کأننی أنا الهوى..

وأمُّهُ.. وأختُهُ..

هذا الهوى الذی أتى..

من حیثُ ما انتظرتهُ

مختلفٌ عن کلِّ ما عرفتهُ

مختلفٌ عن کلِّ ما قرأتهُ

وکلِّ ما سمعتهُ

لو کنتُ أدری أنهُ..

نوعٌ منَ الإدمانِ.. ما أدمنتهُ

لو کنتُ أدری أنهُ..

بابٌ کثیرُ الریحِ.. ما فتحتهُ

لو کنتُ أدری أنهُ..

عودٌ من الکبریتِ.. ما أشعلتهُ

هذا الهوى.. أعنفُ حبٍّ عشتهُ

فلیتنی حینَ أتانی فاتحاً

یدیهِ لی.. رددْتُهُ

ولیتنی من قبلِ أن یقتلَنی.. قتلتُهُ..

هذا الهوى الذی أراهُ فی اللیلِ..

على ستائری..

أراهُ.. فی ثوبی..

وفی عطری.. وفی أساوری

أراهُ.. مرسوماً على وجهِ یدی..

أراهُ منقوشاً على مشاعری

لو أخبرونی أنهُ

طفلٌ کثیرُ اللهوِ والضوضاءِ ما أدخلتهُ

وأنهُ سیکسرُ الزجاجَ فی قلبی لما ترکتهُ

لو أخبرونی أنهُ..

سیضرمُ النیرانَ فی دقائقٍ

ویقلبُ الأشیاءَ فی دقائقٍ

ویصبغُ الجدرانَ بالأحمرِ والأزرقِ فی دقائقٍ

لکنتُ قد طردتهُ..

یا أیّها الغالی الذی..

أرضیتُ عنی الله.. إذْ أحببتهُ

هذا الهوى أجملُ حبٍّ عشتُهُ

أروعُ حبٍّ عشتهُ

فلیتنی حینَ أتانی زائراً

بالوردِ قد طوّقتهُ..

ولیتنی حینَ أتانی باکیاً

فتحتُ أبوابی لهُ.. وبستهُ

__________________