جاء شهر الصیام و الرحمه..رمضانیه

فی رحاب شهر الله الأعظم شهر رمضان المبارک

سلام و درود ماه خدا رمضان شهر الصیام و شهر الغفران امد  ان شا الله بتوانیم امسال از این ماه به نحو احسن استفاده کنیم..

ما رو از دعایتون بی نصیب نفرمایید..

برای شادی روح عمو سید بزرگوارم و محب اهل بیت سه بار سوره توحید که خود ثواب یک ختم قران را دارد..

ممنونم ..سعی میکنم برای ماه مبارک بروز کنم اگه.....

بهترین اعمال در شبها و روزهاى ماه مبارک رمضان، تلاوت قرآن است. اگر چه تلاوت قرآن در تمام اوقات ثواب دارد، ولى چون قرآن در ماه رمضان نازل شده است،

از اجر و ثواب ویژه‏اى برخوردار است .

 أباحسن  لو  کان  حبک  مدخلی.*.جهنم  کان الفوزعندی جحیمها

فکیف یخاف النار من بات موقنا.*.بأن أمیرالمـؤمنین قسیمها

اول ماه مبارک: 

الحدیث: قال ابو جعفر (علیه السلام): لکل شى‏ء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان است.وسائل الشیعه، ج 7، ص 218 

 ترجمه: براى هر چیزى بهارى است و بهار قرآن رمضان است.

دوم ماه مبارک: 

رضای تو

خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد ..هوای نفس نباشد همه هوای تو باشد ..خداکند که گزارت فِتد به منظر چشمم

که سجده گاه نمازم به جای پای تو باشد ..خدا کند که اماما دلم برای تو باشد ..کسی دراو ننشیند همیشه جای تو باشد
خداکند که نفروشم دِگر به غیر تو جان را ..که جان و هر چه که دارم همه فدای تو باشد ..منم مریض و توهستی طبیب درد درونم
عنایتی که شفایم فقط شفای تو باشد ..فدای خاک ره تو وجود عالم و آدم ..وجود عالم امکان به اِتکای تو باشد
خدا کند که بدانم نشانه ای زمکانت ..که درب جنتِ رضوان دَر سرای تو باشد ..خدا کند که شوم من فدای راه و فنایت
با سعادت آن جان که او فنای تو باشد ..گذشت عمر و ندیدم زمان و وقت ظهورت ..دعا نما که ظهور تو با دعای تو باشد
خدا کند که ولای تو دردلم بنشیند ..که بندگی و عبادت فقط ولای تو باشد ..ندارد غصه ای انوار به روزگار اماما
اگر که درهمه ی عمر فقط گدای تو باشد

سوم ماه مبارک:

اللهم ارزقنی فیه الذهن و باعد نی فیه من السفاهه و التمویه و اجعل لی نصیبا من کل خیر تنزل فیه بجودک یا اجود الاجودین

خدایا در این روز مرا هوش و بیداری در کار اطاعتت نصیب فرما واز سفاهت وجهالت وکارهای باطل دور گردان واز هر چیزی واز هر چیزی که در این روز نازل می فرمایی مرا نصیب بخش به حق جود وکرمت ای بخشنده ترین بخشندگان

چهارم ماه مبارک:                  گفتار نور:

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خداوند این دین را ویژه خویش کرده است و دین شما جز با سخاوت و خوش اخلاقی به صلاح در نمی آید، پس دین خویش را با این دو بیارایید .  نهج الفصاحه- حدیث  676  

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: از میان مومنان ، ایمان کسی کامل تر است که اخلاقش بهتر است و به خانواده اش مهربان تر است .نهج الفصاحه- حدیث 910 

پنجم ماه مبارک    واژه رمضان و معناى اصطلاحى آن

رمضان از مصدر «رمض‏» به معناى شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است، انتخاب چنین واژه‏اى براستى از دقت نظر و لطافت‏خاصى برخوردار است. چرا که سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیرى دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بى امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش مى‏باشد، عطشى ناشى از آفتاب سوزان یا گرماى شدید روزهاى طولانى تابستان و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشى که پیوسته مى‏گدازد، و سوزشش براستى جبران ناپذیر است در مقایسه این دو سوزش، دقیقا رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب تشنه‏تر مى گردد، وهرگز به یک جرعه بسنده نمى‏کند، و پیوسته آدمى را در تلاش خستگى ناپذیر جهت ارضاى تمایلات خود وا مى‏دارد. و در همین رابطه است که مولوى با لطافت هرچه تمامتر این تشبیه والا را به کار مى‏گیرد و مى‏گوید::::آب کم جو تشنگى آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست تا سقا هم ربهم آید جواب تشنه باش الله اعلم بالصواب زین طلب بنده به کوى حق رسید درد مریم را به خرما بن کشید اما از سوى دیگر، عطش ناشى از آفتاب سوزان سیرى پذیر است، و قانع کننده..

ششم ماه مبارک:                  خدایا در این روز مرا از موجبات خشمت دور کن..

اللهم لا تخلنی فیه لتعرض معصیتک ولا تضربنی بسیاط نقمتک و زحزحنی فیه من موجبات سخطک بمنک و ایاد یک یا منتهی رغبه الراغبین

خدایا مخواه در این روز در پى نافرمانیت روم و مرا با تازیانه کیفر مجازات نکن و دور و برکنارم دار از موجبات خشمت به حق احسان و نعمتهاى بى شمارت اى نهایت علاقه و اشتیاق مشتاقان

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خداوند کسانی را که در دعا پا فشاری می کنند ، دوست دارد .  نهج الفصاحه- حدیث 801 

قال امیرالمومنین (ع): الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب. امام على (ع) فرمود: روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‏کند. بحارالانوار ج 93 ص 249  

هفتم ماه مبارک: 

"اللهمَّ اَعِنّی فیهِ عَلی صِیامِهِ وَ قِیامِهِ،وَ جَنِّبنی فِیهِ مِن هَفَواتِهِ و اثامِهِ،وَارزُقنی فیهِ ذِکرِکَ بِدَوامِهِ بِتَوفِیقِکَ یا هادِیَ المُضِلین."

الهى و ربى! اى آرمان و اى مقصود من، اى همه خواسته و اى آرزوى من.سوگند به تو که جز تو نه آمرزنده‏اى براى لغزش هایم مى‏یابم و نه  مرهمى براى دردهایم.مولایم! اى پاسخگوى درماندگان! اى برطرف‏ کننده پریشانى ! اى پرده ‏پوش هر ناروا!

به تو روى آورده‏ام تنها به تو، شاید که بخوانیم. اى آن که خواستارش مردود نمى‏شود! آرزومندش ناامید نمى‏شود، و درگاهش بر خوانندگان باز است و پرده‏اش بر امیدواران برداشته.

الهى! جانى را که به توحیدت عزیز داشتى چگونه برخوارى هجران ذلیل مى‏گردانى!؟

دلى را که در کمند عشق خود گرفتار آوردى چگونه به آتش دوزخ مى‏سوزانى!؟

ای مهربان خدا آنچه از فضلت آغاز کرده‏اى به انجام رسان. آنچه با حِلمت ‏بر من پوشانیدى، عیان مکن . آنچه از کرمت‏ بخشیدى، سلب مفرما.آنچه از زشتى انجام داده ام، بیامرز.کیست آن که شیرینى محبت تو را چشید و غیر تو را خواست!؟ کیست آن که با تو مانوس شد و از تو روى برگرداند!؟

الهى ! ما را آن ده که ما را آن به . آمین، یا رب العالمین.

هشتم ماه مبارک:                آن یار ما می آید آخر

مژده باد ای عاشقان آن یار ما می آید آخر مقتدا و رهبر و سالار ما می آید آخر

بی قراران رخش قدری دگر آرام گیرید مایه ی آرامش و دلدار ما می آید آخر
گرچه این دوران ما را سایه ظلمت گرفته روشنی بخش سرای تار ما می آید آخر
این جهان ما شده ویرانه از ظلم ستمگر بهر آبادانیش معمار ما می آید آخر
ای گروه منتظر با تزکیه آماده گردید راحتِ روح و تن تبدار ما می آید آخر
منصب فرمانروایان جهانی هیچ و پوچ است چون امیر و سید و سردار ما می آید آخر
این کویر خشک ما چون باغ جنت می شود باغبان گلشن و گلزار ما می آید آخر
ای همه چشم انتظاران این شب تمام است از افق آن یاور بیدار ما می آید آخر
گرچه شب تاریک و طولانی است اما عاشقان با سحر خورشید شام تار ما می آید آخر
هر چه ما نالایقیم انوار اما آن امام مهربان است و زپی دیدار ما می آید آخر

نهم ماه مبارک :                    مانع غیبت

روزی یکی از اولیا به حضرت الیاس و حضرت خضر (ع) شکایت کرد که مردم زیاد غیبت می کنند و غیبت هم از گناهان کبیره است و هر چه آنها را نصحیت می کنم و آنها را منع از غیبت می کنم ، به حرفم اعتنایی نمی کنند و آن عمل قبیح را ترک نمی کنند . چه کنم ؟ حضرت الیاس (ع) فرمود : چاره این کار این است که وقتی وارد چنین مجلسی و دیدی غیبت می کنند ، بگو

بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد

پروردگار ، ملکی را بر اهل مجلس موکل می کند که هر وقت کسی خواست غیبت کند آن ملک جلوی این عمل زشت را می گیرد و نمی گذارد غیبت شود . سپس حضرت خضر (ع فرمود : وقتی کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید

بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد

حضرت حق ملکی را می فرستد تا نگذارد که اهل آن مجلس غیبت او را کنند       

    منبع : داستان های صلوات ص 57

دهم ماه مبارک:              ......-:- ألسَّلامُعَلَیکِ یَاخَدِیجَةالکُبری(س) -:-.......

"گل بطحى"

اى دامنت دانشگه زهرا خدیجه **اى همدم تنهایى طاها خدیجه
نوشیده آب از چشمه ى چشم تو کوثر **اى باغبان شاخه ى طوبى خدیجه
هستى فداى هستى احمد نمودى **هستى فداى هستیت بادا خدیجه
زخم زبان بسیار از مردم شنیدى**اما نیفتادى دمى از پا خدیجه
آموختى درس فداکارى به عالم **ارث از تو دارد زینب کبرى خدیجه
روزى که دندان پیمبر را شکستند**افروختى چون لاله ى صحرا خدیجه
روزى که زهرایت به کوچه خورد سیلى **بودى کجا اى محرم زهرا خدیجه
روزى که زهرا پشت در فریاد مى ‏کرد**اى کاش بودى یاورش آنجا خدیجه

یازدهم ماه مبارک:

یتیم نوازى

متن حدیث:
یَا عَلىُّ: مَنْ کَفى یَتیِماً فىِ نَفَقَة بِمَالِهِ حَتَّى یَسْتَغِْنى وَ جَبَتْ لَهُ الْجَنَّةَ اَلَبَتّةَ.
یَا عَلىُّ: مَنْ مَسَحَ یَدَهُ عَلَى رَأْسِ یَتِیم تَرَحُّماً لَهُ أَعْطَاهُ اللهُ عَزَّ وَجَلّ بِکُلِّ شَعْرِةِ نُوراً یَوْمَ الْقِیامَةِ.

ترجمه:
اى على کسى که کفایت نماید یتیمى را در انفاق به مالش تا این که آن یتیم بى نیاز گردد، البتّه واجب مى شود براى او رفتن به بهشت.
اى على، هر کس به عنوان نوازش دست بر سر یتیمى کشد، به تعداد هر مویى که دست او از آن مى گذرد در روز قیامت نورى خواهد داشت.

شرح حدیث:
در مورد یتیمان مسأله اطعام و انفاق گرچه مهمّ است، ولى از آن مهمتر دلجویى و نوازش و رفع کمبودهاى عاطفى است. البتّه نباید از نظر دور داشت که وجود کودکان یتیم که سرپرست خود را در طفولیّت از دست داده اند در هر اجتماعى اجتناب ناپذیر است، این کودکان از جهات مختلفى باید مورد حمایت قرار گیرند و از نظر عاطفى داراى کمبودهایى هستند که اگر خلاء وجود آنها از این نظر پر نشود کودکانى ناسالم و در بسیارى از مواقع سنگدل، جانى و خطر ناک بار مى آیند، بعلاوه عواطف انسانى ایجاب مى کند که آنها همچون سایر فرزندان جامعه مورد حمایت و توجّه عموم باشند. و از همه اینها گذشته مردم از آینده کودکان خود که ممکن است در چنین شرایطى قرار گیرند مطمئن شوند.
یتیم نباید احساس کند که چون پدرش را از دست داده، خوار و ذلیل و بى مقدار شده است، باید آن چنان مورد توجّه و اکرام قرار گیرد که جاى خالى ما در یا پدرش را احساس نکند، لذا در روایات اسلامى از جمله همین روایت مورد بحث به مسأله محبّت و نوازش یتیمان اهمّیّت خاصّى داده شده است.
این حدیث از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) معروف است که فرمود: «هنگامى که یتیم گریه مى کند عرش خدا به لرزه در مى آید» خداوند به فرشتگان مى فرماید: اى ملائکه من چه کسى این یتیم را که پدرش در خاک پنهان شده به گریه در آورده؟
ملائکه مى گویند: خدایا! تو آگاهترى، خداوند مى فرماید: اى ملائکه من، شما را گواه مى گیرم که هر کس گریه او را خاموش، و قلبش را خشنود کند، من روز قیامت او را خشنود خواهم کرد».
از این بالاتر در حدیث دیگرى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «هر گاه یتیمى گریه کند، اشکهاى او در دست خداوند رحمان مى ریزد».
باز در حدیث دیگرى از همان حضرت آمده که فرمود: «من و سرپرست یتیم مانند این دو در بهشت خواهیم بود ـ به شرط این که تقواى الهى را پیشه کند ـ سپس اشاره به انگشت «سبابه» و «انگشت وسط» نمود».
اهمّیّت این موضوع آن قدر زیاد است که امیرمؤمنان على(علیه السلام) در وصیّتنامه معروفش توجّه به یتیمان را در کنار توجّه به نماز و قرآن قرار داده، و مى فرماید: «خدا را، خدا را، در باره یتیمان، آنها را گاهى سیر و گاهى گرسنه نگذارید، و نکند با حضور شما ضایع شوند».
در حدیثى از یکى از یاران پیامبر آمده است که مى گوید: «ما خدمت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نشسته بودیم، پسر بچّه اى خدمتش آمد، عرض کرد: کودکى یتیم هستم، و خواهرى یتیم دارم، و مادرى بیوه زن، از آن چه خدا به تو اطعام کرده به ما اطعام کن، تا خداوند از آن چه نزد اوست آن قدر به تو ببخشد که خشنود شوى.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: چه زیبا گفتى اى پسر! سپس رو به بلال کرده، فرمود: برو از آن چه نزد ماست بیاور، بلال بیست و یک خرما با خود آورد، پیغمبر(صلى الله علیه وآله)فرمود: هفت دانه براى تو و هفت دانه براى خواهرت، هفت دانه براى مادرت.
«معاذ بن جبل» برخاست دستى بر سر کودک یتیم کشید، گفت: خداوند، یتیمى تو را جبران کند، و تو را جانشین صالحى براى پدرت سازد (کودک یتیم از فرزندان مهاجران بود). پیغمبر(صلى الله علیه وآله): همین حدیث مورد بحث را فرمود.
البتّه در جوامع گسترده اى همانند جوامع امروز ما، مسلمانان باید به کارهاى فردى در این زمینه قناعت نکنند، بلکه باید نیروهاى خود را متمرکز کرده، یتیمان را زیر پوشش برنامه هاى حساب شده اقتصادى و فرهنگى و آموزشى قرار دهند، و از آنها افرادى لایق براى جامعه اسلامى بسازند، و این امر مهم نیاز به همکارى عمومى دارد.(1)1. تفسیر نمونه، ج 27 ص 113ـ 114.

 دوازدهم ماه مبارک:

حضرت رضا (ع) فرمودند : هر کس قادر بر کفاره گناهان خود نباشد صلوات بسیار بفرستد که صلوات بر محمد و آل محمد گناهان را می ریزاند

منبع : هدیه خدا ص22 – جامع الاخبار ص 2

الّلهُمّ زَیُّـنّی فیه بالسِّتر و العِفاف و استُرنی فیه بلِباس القُنوع و الکِفاف و احمِلنی فیه علی العَدل و الإنصاف و آمِنّی فیه مِن کلِّ ما أخاف بعِصمَتک یا عِصمَة الخائِفین رمضان برای منِ بنده، ماه خودسازی است و برای توِ آفریننده، ماه بنده نوازی. رمضان برای من، ماه خوردن ها و آشامیدن های اندک و رازها و نیازهای بسیار است و برای تو، ماه بخشش ها و دهش های پرشمار. پروردگارا! امروز از تو می خواهم که زیوری از پوشش به من دهی و افسری از پاکدامنی بر سر من نهی. افزون خواهی کشنده است، و همچون گرگهای گرسنه تازنده و درنده، و بسندگی و کوته طلبی به سان همه سیرتهای نیک استوار و پاینده. پوشنده خداوندا! جامه ای از قناعت و اندک خواهی بر پیکرم انداز و مرا به کمترین نیازهای زندگی خرسند ساز. امروز روزی است که نباید از نیایش بکاهم و بر من است که همه نیکی ها را از تو بخواهم. عدالتخواهی که پیشه من شود، و دادپیشگی که اندیشه من گردد، انتظار من برای دادورزی دیگران بیهوده نباشد. دادگسترا! تو خود مرا به عدالت راه بنما و به انصاف فرمان فرما! گرداگرد مرا ابرهایی هراسناک پوشانده و بر اندام من غباری از وحشت افشانده است، هول و هراس من بی پایان است و ترس من آشکار و نمایان. نگرانی مرا سر آور و در پناه خویشت در آور. هر که ترسید به تو گروید، و هر که نالید ندای محبت از تو شنید. پرده هراس زدایت را بر من افکن و بساط نابسامانی اندیشه ام را بر هم زن.  سیزدهم ماه مبارک:                                         حدیث از امام حسن مجتبی علیه السلاااااام از آن‌ حضرت‌ سؤال‌ شد : زهد چیست‌ ؟ فرمود : رغبت‌ به‌ تقوى‌ و بى‌ رغبتى‌ به‌ دنیا . (تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 227)    از آن‌ حضرت‌ سؤال‌ شد : مروت‌ چیست‌ ؟ فرمود : حفظ دین‌ ، عزت‌ نفس‌ ، نرمش‌ ، احسان‌ ، پرداخت‌ حقوق‌ و اظ‌هار دوستى‌ نسبت‌ به‌ مردم‌ . (تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 227) چهاردهم ماه مبارک:

خدایا! دلمان را از زنگار خطا بزداى.
خدایا! دیده دلمان را با نور خودت روشن فرما.
خدایا! به خلوت نشینان دل شب سوگند! از دلمان کدورتها را دور ساز.
خدایا! دلمان را از پرتو ذاتت روشن گردان.
خدایا! دلمان را نواى عاشقانه عطا کن و چنان کن که از دلمان جز ناله عشق برنخیزد.
خدایا! دلمان را سرشار از تقوا کن.
خدایا! دلمان را جایگاه شیطان مساز.
خدایا! دلمان را از چنگال نَفْس و وسوسه هاى شیطان رها ساز.
خدایا! چنان کن که فقط با تو و به تو دل خوش کنیم.
خدایا! دلمان را از خود محجوب مکن.
خدایا! دلى سلیم و قلبى منیب عطایمان کن.
خدایا! دلمان را لبریز از نور ایمان کن.
خدایا! ما را اهل دل گردان، نه بنده دل.
خدایا! چشم دلمان را باز فرما.

پانزدهم ماه مبارک:              ولادت کریم اهل بیت مبااااااااارک

سرو قد

نو گل و ریحانه‏ ى ختم رسل شاخه ى پر سایه ‏ى طوبى حسن
یاسمن سرو قد سبز پوش سیم تن گلرخ زیبا حسن
بنده ‏ى محبوب خدا مجتبى روشنى دیده ‏ى زهرا حسن
در صفت جود یدالله را آیت کبرى، ید بیضا حسن
شاه جوانان بهشت برین سبط نبى فاطمه سیما حسن
کفه ‏ى شاهین ترازوى عشق هست حسین بن على با حسن
هر دو به عرش عظمت گوشوار سرخ حسین آمد و خضرا حسن
هر دو یکى، هر دو نکوتر ز خوب چون حسنین اند دو همتا حسن
تا نشود این یک از آن، اشتباه یاء حسین است در اینجا حسن
گر نبود کوچکى سن و سال نام حسین است به معنى حسن

***

شانزدهم ماه مبارک:

از حضرت‌ فاطمه‌ زهرا ( علیها السلام‌ ) روایت‌ شده‌ که‌ رسول‌ خدا فرمودند : امام‌
همچون‌ کعبه‌ است‌ که‌ باید به‌ سویش‌ روند ، نه‌ آنکه‌ ( منتظر باشند تا ) او به‌ سوى‌ آنها بیاید

. (بحار الانوار ، ج‌ 36 ، ص‌ 353)

همانا خوشبت‌ حقیقى‌ کسى‌ است‌ که‌ على‌ ( علیه‌ السلام‌ ) را دوست‌ بدارد .
(مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى‌ ، ج‌ 9 ، ص‌ 132)

هفدهم ماه مبارک:

هجدهم ماه مبارک:

حضرت فاطمه :خداوند اطاعت‌ و پیروى‌ از ما اهل‌ بیت‌ (ع‌) را سبب‌ برقرارى‌ نظم‌ اجتماعى‌ در
امت‌ اسلامى‌ ، و امامت‌ و رهبرى‌ ما را عامل‌ وحدت‌ و در امان‌ ماندن‌ از تفرقه‌ها
قرار داده‌ است‌ .
(احتجاج‌ طبرسى‌ ، ایران‌ : انتشارات‌ اسوه‌ ، ج‌ 1 ، ص‌ 258)

نوزدهم ماه مبارک:

شعر ضربت

 بر قلب زینب ابر غم می ‏بارد امشب
سوز دلش بوی مدینه دارد امشب
زینب ز ابر دیده می ‏بارد ستاره
دارد به پیشانی بابایش نظاره
آرام بهرش سفره افطار چیند
در چشم او رخساره مادر بیند
این عالمه غیر معلم بی قرار است
آگه شده بابای او چشم انتظار است
آرامش او کرده زینب را پریشان
گوید پدر اینگونه قلبم را ملرزان
ای کاش من در کوچه سیلی خورده بودم
اینجا نبودم در مدینه مرده بودم
ای کوچه‏ های کوفه از غربت بمیرید
بوسه ز پای رهبری مظلوم گیرید
ای خاک نخلستان ز رویش توشه بردار
خود را به زیر پای او آرام بگذار
مرغان عاشق راه مولا را بگیرید
او بی کس است امشب شما بهرش بمیرید
امشب علی مات جمالی لاله گون است
ذکر لبش«انا الیه راجعون»است
خانه نشین داغ زهرای نجیب است
دلخسته از نامردی شهری غریب است
محراب را چون پشت در گلگون نماید
بر شهر خونین او سر غربت بساید
بهر علی هنگامه پرواز گردید
تا که ز پا افتاد دستش باز گردید

*****

بیستم ماه مبارک:

باور نمی کنیم که شمشیری پرکینه، اقیانوسی را توان شکافتن داشته باشد. باور نمی کنیم که ضربتی نفاق آمیز، خورشید را از نورانیّت اندارد. و امشب سرخ ترین پرواز نماز، از رواق خون گرفته محراب بندگی است. شب جان سوزترین ناله های نخلستان!

تهدمت و الله ارکان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروة الوثقى قتل ابن عم المصطفى ...

بیست و یکم ماه مبارک و روز یتیم شدن شیعه علی :

«•´`•.(*•.¸(`•.¸ یاحیــــــدر ابو السجاد ¸.•´)¸.•*).•´`•»

لو تنخیت و صحت باقصی الشمال....لو توازیت و نخیت با سمره

علی من تنخاه یحضر لا محال..محد ابشده اندبه و اتعذره

علی وین انولدهم سائل سوال..و سل الدار الکعبه من هو الفطره

علی من انولد یقذی الابتهال..آسیه و مریم کل امخدره

اسمه من اسم الاله بلا جدال..و ابرز جد گله احروفه

صاحب السندس علی اموزعه الجمال ..و کلها زین وشین عنده اماسره

*(¨`• (یا عــــــــــلــــــــــــــــی) •´¨)*

قسما بدمایک یا حیدر و بشبلک محسوس المنح

رماظن بولایی و بکل وفایی

لن اغشی من یتجبرخذ عینی لابل اکثر

 اعطیک دمایی و بکل وفایی

لعیونک یرخص کل غالی یا حامی الجار

اطلب کل ما رد عل بالی بس انته اختار

یا علـــــــی

    قول یا علی و ابکل افتخارک گول بس یا علی

(`·.*~.*._.*.~*ذکر علی عبااااده *~.*._.*.~*.·)

حیدر یحضر بشده..... من یگدر یوگف ضده:::::: ای والله::یاعـــــــلی

کل من عادانه انگله..... روح انته عیش ابذله :::::ای والله::یاعــــــلی

الظالم راح و وله ..... راح و شاف الذل ابعیونه::ای والله::یاعــــــــلی

کل من ما یحب حیدر.... متبور و ناقص دینه::::ای والله::یاعــــــــلی

کل من راد ایعادینه .... خل یسال اهله و اجداده::ای والله::یاعـــــــلی

 دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

الّلهُمّ اجعَل لی فیه إلَی مَرضَاتِک دَلِیلاًوَ لاتجعَل لِلشّیطانِ فیه عَلَیَّ سَبیلاً وَ اجعَل الجَنّةَ لی مَنزلاً وَ مَقیلاًیا قاضِیَ حَوائِج الطّالِبین بیست و دوم ماه مبارک:

شام غریبان امام علی (ع)

 بابا چرا ما را تو تنها وانهادی..ما را میان اهل کوفه جا نهادی..رفتی و لبخند عدو شد آشکارا

آنکس که فرمودی کنیم با او مدارا.. رفتی و بعد از داغ سنگینت پدر جان..

مانده بجا محراب رنگینت پدر جان.. رفتی وقلب دخترت بی تاب گشته

چون شمع سوزانی حسینت آب گشته

بیست و سوم ماه مبارک:

دعاى افتتاح

اَللّـهُمَّ اِنّی اَفْتَتِحُ الثَّناءَ بِحَمْدِکَ، وَاَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوابِ بِمَّنِکَ، وَاَیْقَنْتُ اَنَّکَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ فی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ، وَاَشَدُّ الْمُعاقِبینَ فی مَوْضِعِ النَّکالِ وَالنَّقِمَةِ، وَاَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِینَ فی مَوْضِعِ الْکِبْریاءِ وَالْعَظَمَةِ، اَللّـهُمَّ اَذِنْتَ لی فی دُعائِکَ وَمَسْأَلَتِکَ فَاسْمَعْ یا سَمیعُ مِدْحَتی، وَاَجِبْ یا رَحیمُ دَعْوَتی، وَاَقِلْ یا غَفُورُ عَثْرَتی، فَکَمْ یا اِلهی مِنْ کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَها وَهُمُومٍ قَدْ کَشَفْتَها، وَعَثْرَةٍ قَدْ اَقَلْتَها، وَرَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَها، وَحَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَکَکْتَها، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً، اَلْحَمْدُ للهِ بِجَمیعِ مَحامِدِهِ کُلِّهَا، عَلى جَمیعِ نِعَمِهِ کُلِّها اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لا مُضادَّ لَهُ فی مُلْکِهِ، وَلا مُنازِعَ لَهُ فی اَمْرِهِ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لا شَریکَ لَهُ فی خَلْقِهِ، وَلا شَبیهَ لَهُ فی عَظَمَتِهِ، اَلْحَمْدُ للهِ الْفاشی فی الْخَلْقِ اَمْرُهُ وَحَمْدُهُ، الظّاهِرِ بِالْکَرَمِ مَجْدُهُ، الْباسِطِ بِالْجُودِ یَدَهُ، الَّذی لا تَنْقُصُ خَزائِنُهُ، وَلا تَزیدُهُ کَثْرَةُ الْعَطاءِ إلاّ جُوداً وَکَرَماً، اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْوَهّابُ، اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْاَلُکَ قَلیلاً مِنْ کَثیرٍ، مَعَ حاجَةٍ بی اِلَیْهِ عَظیمَةٍ وَغِناکَ عَنْهُ قَدیمٌ، وَهُوَ عِنْدی کَثیرٌ، وَهُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسیرٌ، اَللّـهُمَّ اِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبی، وَتَجاوُزَکَ عَنْ خَطیـئَتی، وَصَفْحَکَ عَنْ ظُلْمی وَسِتْرَکَ على قَبیحِ عَمَلی، وَحِلْمَکَ عَنْ کَثیرِ جُرْمی، عِنْدَ ما کانَ مِنْ خَطأی وَعَمْدی، اَطْمَعَنی فی اَنْ اَسْأَلَکَ ما لا اَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ، الَّذی رَزَقْتَنی مِنْ رَحْمَتِکَ، وَاَرَیْتَنی مَنْ قُدْرَتِکَ، وَعَرَّفْتَنی مِنْ اِجابَتِکَ، فَصِرْتُ اَدْعُوکَ آمِناً، وَاَسْاَلُکَ مُسْتَأنِساً، لا خائِفاً وَلا وَجِلاً، مُدِلاًّ عَلَیْکَ فیـما قَصَدْتُ فیهِ اِلَیْکَ، فَاِنْ اَبْطأَ عَنّی عَتَبْتُ بِجَهْلی عَلَیْکَ، وَلَعَلَّ الَّذی اَبْطأَ عَنّی هُوَ خَیْرٌ لی لِعِلْمِکَ بِعاقِبَةِ الاُْمُورِ، فَلَمْ اَرَ مَوْلاً کَریماً اَصْبَرَ عَلى عَبْدٍ لَئیمٍ مِنْکَ عَلَیَّ یا رَبِّ، اِنَّکَ تَدْعُونی فَاُوَلّی عَنْکَ، وَتَتَحَبَّبُ اِلَیَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَیْکَ، وَتَتَوَدَّدُ اِلَىَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْکَ، کَاَنَّ لِیَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ، فَلَمْ یَمْنَعْکَ ذلِکَ مِنَ الرَّحْمَةِ لی، وَالاِْحْسانِ اِلَىَّ، وَالتَّفَضُّلِ عَلَیَّ بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ، فَارْحَمْ عَبْدَکَ الْجاهِلَ وَجُدْ عَلَیْهِ بِفَضْلِ اِحْسانِکَ اِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ، اَلْحَمْدُ للهِ مالِکِ الْمُلْکِ، مُجْرِی الْفُلْکِ، مُسَخِّرِ الرِّیاحِ، فالِقِ الاِْصْباحِ، دَیّانِ الدّینِ، رَبِّ الْعَالَمینَ، اَلْحَمْدُ للهِ عَلى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ، وَالْحَمْدُ للهِ عَلى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ، وَالْحَمْدُ للهِ عَلى طُولِ اَناتِهِ فی غَضَبِهِ، وَهُوَ قادِرٌ عَلى ما یُریدُ، اَلْحَمْدُ للهِ خالِقِ الْخَلْقِ، باسِطِ الرِّزْقِ، فاِلقِ اَلاِْصْباحِ ذِی الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ وَالْفَضْلِ وَالاِْنْعامِ، الَّذی بَعُدَ فَلا یُرى، وَقَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوى تَبارَکَ وَتَعالى، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لَیْسَ لَهُ مُنازِعٌ یُعادِلُهُ، وَلا شَبیهٌ یُشاکِلُهُ، وَلا ظَهیرٌ یُعاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الاَْعِزّاءَ، وَتَواضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَماءُ، فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ ما یَشاءُ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یُجیبُنی حینَ اُنادیهِ، وَیَسْتُرُ عَلَیَّ کُلَّ عَورَةٍ وَاَنَا اَعْصیهِ، وَیُعَظِّمُ الْنِّعْمَةَ عَلَیَّ فَلا اُجازیهِ، فَکَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنیئَةٍ قَدْ اَعْطانی، وَعَظیمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ کَفانی، وَبَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ اَرانی، فَاُثْنی عَلَیْهِ حامِداً، وَاَذْکُرُهُ مُسَبِّحاً، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لا یُهْتَکُ حِجابُهُ، وَلا یُغْلَقُ بابُهُ، وَلا یُرَدُّ سائِلُهُ، وَلا یُخَیَّبُ آمِلُهُ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یُؤْمِنُ الْخائِفینَ، وَیُنَجِّی الصّالِحینَ، وَیَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفینَ، وَیَضَعُ الْمُسْتَکْبِرینَ،یُهْلِکُ مُلُوکاً وَیَسْتَخْلِفُ آخَرینِ، وَالْحَمْدُ للهِ قاِصمِ الجَّبارینَ، مُبیرِ الظّالِمینَ، مُدْرِکِ الْهارِبینَ، نَکالِ الظّالِمینَ صَریخِ الْمُسْتَصْرِخینَ، مَوْضِعِ حاجاتِ الطّالِبینَ، مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنینَ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی مِنْ خَشْیَتِهِ تَرْعَدُ السَّماءُ وَسُکّانُها، وَتَرْجُفُ الاَْرْضُ وَعُمّارُها، وَتَمُوجُ الْبِحارُ وَمَنْ یَسْبَحُ فی غَمَراتِها، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی هَدانا لِهذا وَما کُنّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلا اَنْ هَدانَا اللّهُ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یَخْلُقُ، وَلَمْ یُخْلَقْ وَیَرْزُقُ، وَلا یُرْزَقُ وَیُطْعِمُ، وَلا یُطْعَمُ وَیُمیتُ الاَْحیاءَ وَیُحْیِی الْمَوْتى وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَاَمینِکَ، وَصَفِیِّکَ، وَحَبیبِکَ، وَخِیَرَتِکَ مَنْ خَلْقِکَ، وَحافِظِ سِرِّکَ، وَمُبَلِّغِ رِسالاتِکَ، اَفْضَلَ وَاَحْسَنَ، وَاَجْمَلَ وَاَکْمَلَ، وَاَزْکى وَاَنْمى، وَاَطْیَبَ وَاَطْهَرَ، وَاَسْنى وَاَکْثَرَ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَتَرَحَّمْتَ، وَتَحَنَّنْتَ وَسَلَّمْتَ عَلى اَحَدٍ مِن عِبادِکَ وَاَنْبِیائِکَ وَرُسُلِکَ، وَصِفْوَتِکَ وَاَهْلِ الْکَرامَةِ عَلَیْکَ مِن خَلْقِکَ، اَللّـهُمَّ وَصَلِّ عَلى عَلیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَوَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ، عَبْدِکَ وَوَلیِّکَ، وَاَخی رَسُولِکَ، وَحُجَّتِکَ عَلى خَلْقِکَ، وَآیَتِکَ الْکُبْرى، وَالنَّبأِ الْعَظیمِ، وَصَلِّ عَلَى الصِّدّیقَةِ الطّاهِرَةِ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ، وَصَلِّ عَلى سِبْطَیِ الرَّحْمَةِ وَاِمامَیِ الْهُدى، الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَّنَةِ، وَصَلِّ عَلى اَئِمَّةِ الْمُسْلِمینَ، عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، وَعَلِیِّ بْنِ مُوسى، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ، وَالْخَلَفِ الْهادی الْمَهْدِیِّ، حُجَجِکَ عَلى عِبادِکَ، وَاُمَنائِکَ فی بِلادِکَ صَلاةً کَثیرَةً دائِمَةً اَللّـهُمَّ وَصَلِّ عَلى وَلِیِّ اَمْرِکَ الْقائِمِ الْمُؤَمَّلِ، وَالْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ، وَحُفَّهُ بِمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ، وَاَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ یا رَبَّ الْعالَمینَ، اَللّـهُمَّ اجْعَلْهُ الدّاعِیَ اِلى کِتابِکَ، وَالْقائِمَ بِدینِکَ، اِسْتَخْلِفْهُ فی الاَْرْضِ کَما اسْتَخْلَفْتَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِ، مَکِّنْ لَهُ دینَهُ الَّذی ارْتَضَیْتَهُ لَهُ، اَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً، اَللّـهُمَّ اَعِزَّهُ وَاَعْزِزْ بِهِ، وَانْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ، وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزیزاً، وَاْفتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسیراً، وَاجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً، اَللّـهُمَّ اَظْهِرْ بِهِ دینَکَ، وَسُنَّةَ نَبِیِّکَ، حَتّى لا یَسْتَخْفِیَ بِشَیءٍ مِنَالْحَقِّ، مَخافَةَ اَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ اَللّـهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فی دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ، وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ، وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ، وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ، وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاَْخِرَةِ، اَللّـهُمَّ ما عَرَّفْتَنا مِن الْحَقِّ فَحَمِّلْناهُ، وَما قَصُرْنا عَنْهُ فَبَلِّغْناهُ، اَللّـهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنا، وَاشْعَبْ بِهِ صَدْعَنا، وَارْتُقْ بِهِ فَتْقَنا، وَکَثِّرْبِهِ قِلَّتَنا، وَاَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنا، وَاَغْنِ بِهِ عائِلَنا، وَاَقْضِ بِهِ عَنْ مَغْرَمِنا، وَاجبُرْ بِهِ فَقْرَنا، وَسُدَّ بِهِ خَلَّتَنا، وَیَسِّرْ بِهِ عُسْرَنا، وَبَیِّضْ بِهِ وُجُوهَنا، وَفُکَّ بِهِ اَسْرَنا، وَاَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنا، وَاَنْجِزْ بِهِ مَواعیدَنا، وَاسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنا، وَاَعْطِنا بِهِ سُؤْلَنا، وَبَلِّغْنا بِهِ مِنَ الدُّنْیا وَالاَْخِرَةِ آمالَنا، وَاَعْطِنا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنا، یا خَیْرَ الْمَسْؤولینَ وَاَوْسَعَ الْمُعْطینَ، اِشْفِ بِهِ صُدُورَنا، وَاَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ قُلُوبِنا، وَاهْدِنا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فیهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِکَ، اِنَّکَ تَهْدی مَنْ تَشاءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ، وَانْصُرْنا بِهِ عَلى عَدُوِّکَ وَعَدُوِّنا اِلـهَ الْحَقِّ آمینَ، اَللّـهُمَّ اِنّا نَشْکُو اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَغَیْبَةَ وَلِیِّنا، وَکَثْرَةَ عَدُوِّنا، وَقِلَّةَ عَدَدِنا، وَشِدّةَ الْفِتَنِ بِنا، وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ، وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ، وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ، وَرَحْمَةٍ مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَعافِیَةٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ .

بیست و چهارم ماه مبارک:

  دعاى روزه‏داران
امام کاظم (علیه السلام) فرمود:
دعاى شخص روزه ‏دار هنگام افطار مستجاب می ‏شود.
بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33.

بیست و پنجم ماه مبارک:

قال الصادق علیه السلام

اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک.

امام صادق علیه السلام فرمود:

آنگاه که روزه مى‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.

«یعنى از گناهان پرهیز کند.»

الکافى ج 4 ص 87، ح 1

بیست و ششم ماه مبارک:

عن الصادق علیه السلام فى قول الله عزوجل

«واستعینوا بالصبر و الصلوة‏»

قال: الصبر الصوم.

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزو جل که فرموده است: از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 298، ح 3

بیست و هفتم ماه مبارک:

به روایتی امشب شب قدره دوستان دعا یادتون نره برای ظهوراقا و مولامون

و همه محتاجان و نیازمندان و خواندن سوره قدر و صلوات بر محمد و آل محمد

همراه با گفتن اللهم العن الجبت و الطاغوت و یا علی .. 

 

 بیست و هشتم ماه مبارک:

 

دعای حضرت یونس:لا اله الاانت سبحانک انی کنت من الظالمین

اللهُ عَلی کُلِ شَئ شَهید

خداوند برهمه چیز گواه است

بیست و نهم ماه مبارک:

زکات

متن حدیث:
یَا عَلىُّ: مَنَ مَنَعَ قیرَاطاً مِنْ زَکاةِ مالِهِ فَلَیْسَ بِمُؤمِنِ وَ لاَ مُسْلِم وَ لاَ کَرَامَة.

ترجمه:
اى على: هر کس قیراطى از زکات مالش را نپردازد نه مؤمن است و نه مسلمان و ارزشى در پیشگاه خدا ندارد.

شرح حدیث
اهمّیت فوق العادّه زکات در اسلام:
آیه7 سوره فصّلت ?همانها که زکات را ادا نمى کنند، و آخرت را منکرند? با تعبیر تکان دهنده اش تأکید مجدّدى است بر اهمّیّت این فریضه اسلامى، خواه به معناى زکات واجب گرفته شود یا به مفهوم وسیع و گسترده تر، و باید چنین باشد زیرا:
?زکات? یکى از عوامل مهمّ عدالت اجتماعى و مبارزه با فقر و محرومیّت، و پرکردن فاصله هاى طبقاتى، و تقویت بنیه مالى حکومت اسلامى، و پاک سازى روح و جان از حبّ دنیا و مال پرستى، و خلاصه وسیله بسیار مؤثّرى براى قرب الهى است.
در بسیارى از روایات اسلامى تعبیراتى آمده است که نشان مى دهد ?ترک زکات? در سر حدّ کفر است و شبیه تعبیرى است که در آیات 6ـ 8 سوره فصّلت آمده، به عنوان نمونه:
1ـ در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم از جمله وصایاى رسول خدا(صلى الله علیه وآله)به امام على(علیه السلام) این بود:
?اى على! ده طایفه از این امّت به خداوند بزرگ کافر شده اند: و یکى از این ده گروه را مانع الزکات شمرد... سپس فرمود:
اى على! هر کس قیراطى از زکات مالش را نپردازد نه مؤمن است و نه مسلمان و ارزشى در پیشگاه خدا ندارد.
اى على! تارک الزکات به هنگام مرگ تقاضاى بازگشت به این دنیا (براى جبران گناه عظیم خود) مى کند اما پذیرفته نمى شود و این همان است که خداوند در قرآن به آن اشاره فرموده: زمانى که مرگ یکى از آنها فرا رسد مى گوید: ?پروردگارا! مرا بازگردانید (اما پاسخ منفى مى شنود)...
2ـ در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: ?خداوند بزرگ براى فقیران دراموال اغنیا فریضه اى قرار داده که جز با اداى آن شایسته ستایش نیستند، و آن زکات است که به وسیله آن خون خود را حفظ مى کنند و نام مسلمان بر آن ها گذارده مى شود?.
3ـ بالاخره در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: ?کسى که قیراطى از زکات را منع کند یا باید یهودى از دنیا برود یانصرانى?.(1)

1. تفسیر نمونه، ج 20، ص 219 ـ 220.

  

   عید فطر یکى از دو عید بزرگ در سنت اسلامى است که درباره آن احادیث و روایات   بیشمار وارد شده است. مسلمانان روزه دار که ماه رمضان را به روزه دارى به پا   داشته و از خوردن و آشامیدن و بسیارى از کارهاى مباح دیگر امتناع ورزیده اند، اکنون    پس از گذشت ماه رمضان در نخستین روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند   مى‏طلبند، اجر و پاداشى که خود خداوند به آنان وعده داده است.  

دوستان پیشاپیش عید را تبریک عرض میکنم

 التماس  دعا ....صلوات در این ایام فراموش نشه یا حق