اخلاق امام‏(ع) در بیان روایات‏

 یا امام رضا مدد.........................

   او بسیار به مستمندان رسیدگى مى‏کرد.

    به دادن صدقه به ویژه در شبهاى تار و به صورت پنهانى بسیار مبادرت مى‏کرد.

    با خدمتگزارانش کنار یک سفره مى‏نشست و غذا مى‏خورد.

    هیچ فرقى میان غلامان‏واشراف و اقوام‏وبیگانگان نمى‏گذاشت، مگر براساس تقوا.

    همواره متبسم و خوش‏رو بود.

    بهترین بخش غذاى خود را قبل از تناول، براى گرسنگان جدا مى‏ساخت.

    با فقرا مى‏نشست.

    در تشییع جنازه شرکت مى‏جست.

    خدمتکارى را که مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمى‏خواند.

    با صداى بلند و با قهقهه هرگز نمى‏خندید.

    رفع نیاز مؤمنان و گره‏گشایى از ایشان را بر دیگر کارها مقدّم مى‏داشت.

    روى حصیر مى‏نشست.

    قرآن زیاد تلاوت مى‏کرد.

    با گفتارش دل کسى را نرنجانید.

    سخن هیچ کس را ناتمام نمى‏گذاشت و نمى‏شکست.

    هیچ نیازمندى را تا حد امکان رد نکرد.

    پاى خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمى‏کرد.

    در حضور دیگران همواره از دیوار فاصله داشت و هیچ گاه تکیه نزد.

    همواره یاد خدا بر زبان جارى داشت.

    از اسراف و تبذیر سخت پرهیز داشت.

    به مسافرى که پول خود را تمام و یا گم‏کرده بود، بدون چشمداشت، هزینه سفر مى‏داد.

    در دادن افطارى به روزه‏داران کوشا بود.

    به عیادت بیماران مى‏رفت.

    در معابر عمومى، آب دهان خود را نمى‏انداخت.

    از میهمان شخصا پذیرایى مى‏کرد.

    هنگامى که بر جمعى کنار سفره وارد مى‏شد، اجازه نمى‏داد تا براى احترام وى از جاى برخیزند.

    به سخن دیگران که وى را مورد خطاب قرارداده، از او پرسشى داشتند، با دقت کامل گوش مى‏داد.

    خویش را به بوى خوش معطر مى‏کرد، به خصوص براى نماز.

    به نظافت جسم و لباس به ویژه موى سر توجّه داشت.

    قبل از غذا دست ها را مى‏شست و با چیزى خشک نمى‏کرد، بعد از غذا نیز آنها را مى‏شست و با حوله‏اى خشک مى‏کرد.

    اگر غذایى از حد نیاز زیاد مى‏آمد، آن را هرگز دور نمى‏ریخت.

    در حضور دیگران به تنهایى چیزى نمى‏خورد.

    بسیار بردبار و شکیبا بود.

    کارگرى را که به مبلغ معین اجیر مى‏کرد، در پایان افزون بر مزدش به او عطا مى‏کرد.

    با همگان با رافت و خوشرویى روبرو مى‏شد.

    بسیار فروتن بود.

    به فقرا و بیچارگان بسیار مى‏بخشید و آن را براى خود پس انداز مى‏دانست.

  این همه که یاد شد، بى‏گمان خوشه‏اى از خرمن شخصیت اخلاقى آن امام بزرگ است و نه تمام آن.

حضرت امام رضا(ع) > زندگینامه

فشرده ای از زندگانی امام رضا(ع):

زادگاه
هشتمین پیشوای شیعیان امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در مدینه دیده به جهان گشود.

  کنیه ها
ابوالحسن و ابوعلی

لقبها
رضا، صابر، زکی، ولی، فاضل، وفی، صدیق، رضی، سراج الله، نورالهدی، قرة عین المؤمنین، مکیدة الملحدین، کفوالملک، کافی الخلق، رب السریر، و رئاب التدبیر

مشهورترین لقب
مشهورترین لقب آن حضرت «رضا» است و در سبب این لقب گفته اند: «او از آن روی رضا خوانده شد که در آسمان خوشایند و در زمین مورد خشنودی پیامبران خدا و امامان پس از او بود. همچنین گفته شده : از آن روی که همگان، خواه مخالفان و خواه همراهان به او خشنود بودند. سر انجام، گفته شده است: از آن روی او رضا خوانده اند که مأمون به او خشنود شد.»

مادر امام
در روایتهای مختلفی که به ما رسیده است نامها و کینه ها و لقبهای ام البنین، نجمه، سکن، تکتم، خیزران، طاهره و شقرا، را برای مادر آن حضرت آورده اند.

زاد روز
درباره روز، ماه و سال ولادت و همچنین وفات آن حضرت اختلاف است.
ولادت آن حضرت را به سالهای (148 و 151 و 153ق) و در روزهای جمعه نوزدهم رمضان، نیمه همین ماه، جمعه دهم رجب و یازدهم ذی القعده.

روز شهادت
روز وفات آن حضرت را نیز به سالهای (202 و 203 و 206ق) دانسته اند.
اما بیشتر بر آنند که ولادت آن حضرت در سال (148ق) یعنی همان سال وفات امام صادق علیه السلام بوده است، چنان که مفید، کلینی، کفعمی، شهید، طبرسی، صدوق، ابن زهره، مسعودی، ابوالفداء، ابن اثیر، ابن حجر، ابن جوزی و کسانی دیگر این نظر را برگزیده اند.
در باره تاریخ وفات آن حضرت نیز عقیده اکثر عالمان همان سال(203ق) است.
بنابر این روایت، عمر آن حضرت پنجاه و پنج سال می شود که بیست و پنج سال آن را در کنار پدر خویش سپری کرده و بیست سال دیگر امامت شیعیان را بر عهده داشته است.
این بیست سال مصادف است با دوره پایانی خلافت هارون عباسی، پس از آن سه سال دوران خلافت امین، و سپس ادامه جنگ و جدایی میان خراسان و بغداد به مدت حدود دو سال، و سر انجام دوره ای از خلافت مأمون.

فرزندان
گرچه که نام پنج پسر و یک دختر برای او ذکر کرده اند، اما چنان که علامه مجلسی می گوید: حداکثر تنها از جواد به عنوان فرزند او نام برده اند.
به دسیسه مامون و با سم او به شهادت رسید و پیکر مطهر او را در طوس در قبله قبه هارونی سرای حمید بن قحطبه طایی به خاک سپردند و امروز مرقد او مزار آشنای شیفتگان است.

۷ حدیث از حضرت زهرا سلام الله علیها...

 (حدیث ۱) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته
 کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار ، ج  70، ص  249  )

 (حدیث ۲) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
 ان السعید، کل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

(مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى‌ ، ج‌ ‌ 9  ، ص‌ ‌ 132)

(حدیث ۳) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
  نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه
ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی

(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ لابن‌ ابی‌ الحدید ، ج‌ ‌ 16  ، ص‌ ‌ 211)

(حدیث  ۴) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
 قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس
تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند

(کنزالعمال ، ج‌ ‌ 1  ، ص582)

(حدیث  ۵) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
 خیارکم الینکم مناکبة و اکرمهم لنسائهم
بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانی هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

(دلال الامامه و کنزالعمال ، ج‌ ‌ 7، ص225)

(حدیث ۶) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
 حبب الی من دنیاکم ثلاث: تلاوة کتاب الله و انظر فی وجه رسول و الانفاق فی سبیل الله
از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن  2-نگاه به چهره رسول خدا  3-انفاق در راه خدا

(وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295)

(حدیث ۷) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
 فجعل الله...اطاعتنا نظاما للملة و امامتنا أمانا للفرقة
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

(بحار الانوار، ج  43، ص  158)

        یــــــــــــــــــــــــــــــا فـــــــــــــاطــــــــــمـــــــــه الــــــــــــــــزهــــــــــــــــرا ادرکــــیــــــــنـــــــــی

پـــــــــــــیـــــــــــــک دعــــــــــا

پیک دعا

ای برتر از عروج ملک اعتلای تو

باشد کمال نعمت رحمان ولای تو

آنکس که دید روی تو، از غیر دیده دوخت

بیگانه می شود زجهان آشنای تو

 عزم رمیم را ز سخن روح می دمد

سحر بیان لعل لب جانفزای تو

 ملک و منال و جاه چه آید به کار ما؟

بی اعتنا به جاه سلیمان گدای تو

 یابن الحسن، ولیّ خداوند ذوالجلال!

تا کی نهان به پرده غیبت لقای تو؟

 هر روز و هر شبم دعاخوان، مگر شود

پیک دعای سوختگان ره گشای تو

 حزب خدا و جُند خدایت رکابدار

فتح و ظفر کتیبه نقش لوای تو

 کی مژده می برند به عیسی که العجل

سوی نماز شد به زمین مقتدای تو

 بازآ  ببین که خاک وطن لاله زار شد

ز خون گلرُخان ذبیح منای تو

 بنگر حسینیان زمان را که می کنند

ایثار جان چگونه به کرب و بلای تو

 بازآ  که جان ما به لب آمد زانتظار

ای جان فدای جلوه احمد نمای تو

 با خون نوشته اند شهیدان به راه عشق

جان را چه ارزشی است که گردد فدای تو؟

  " واصل" چو سر برآورد از خاک، باز هم

دارد سر سرودن مدح و ثنای تو

التـــــــــــــــــماس دعـــــــــــــــــــــــــا

شیفیعه روز جزا یا معصومه . ای زینب امام رضا یا معصومه

.
 یشرفنا ان نزف ازکی التهانی و اسمی التبریکات

 لمولانا الحجه بن الحسن عجل الله فرجه الشریف

 و للامه الاسلامیه و بالخصوص شیعه اهل البیت علیهم السلام

بمناسبه ولاده السیده فاطمه المعصومه سلام الله علیها .

یا لیت کنا فی جوارک یا مولاتنا

یا سیدتنا یا معصومه ادرکینی

معصومه ای نور خدا ....حافظ عصمت زهرا تویی

ز آسمان شمیم کوثر آمد....دوباره عطر خوش دلبر آید

آمده دنیا دختر موسی بن جعفر

یا معصومه

یا جدتی

یا اخت الرضا

ادرکینی

التماس دعا :اسئلکم الدعاء ایها الاعزاء

ادعوا الشباب  بالاخص:برای جوونها خصوصا دعا کنید

.
.
هلااااااااااااااااااااااا و غلاااااااااااااااا

              شرفتوا یا احبائی