شب یلــــــــــــــــــــدا مبارک.........

ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم وین یکدم عمر را غنیمت شمریم

فردا که ازین دیر فنا درگذریم با هفت هزار سالگان سر بسریم

* * *
این چرخ فلک که ما در او حیرانیم فانوس خیال از او مثالی دانیم

خورشید چراغداران و عالم فانوس ما چون صوریم کاندر او حیرانیم

* * *
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم زان پیش که از زمانه تابی بخورم

کاین چرخ ستیزه روی ناگه روزی چندان ندهد زمان که آبی بخوریم

* * *
برخیزم و عزم باده ناب کنم رنگ رخ خود به رنگ عناب کنم

این عقل فضول پیشه را مشتی می بر روی زنم چنانکه در خواب کنم

* * *
بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم در زیرزمین نهفتگان می‌بینم

چندانکه به صحرای عدم مینگرم ناآمدگان و رفتگان می‌بینم

* * *
تا چند اسیر عقل هر روزه شویم در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم

در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما در کارگه کوزه‌گران کوزه شویم

* * *
چون نیست مقام ما در این دهر مقیم پس بی می و معشوق خطائیست عظیم

تا کی ز قدیم و محدث امیدم و بیم چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم

* * *
خورشید به گل نهفت می‌نتوانم و اسراز زمانه گفت می‌نتوانم

از بحر تفکرم برآورد خرد دری که ز بیم سفت می‌نتوانم

* * *
دشمن به غلط گفت من فلسفیم ایزد داند که آنچه او گفت نیم

لیکن چو در این غم آشیان آمده‌ام آخر کم از آنکه من بدانم که کیم

* * *
مائیم که اصل شادی و کان غمیم سرمایه‌ی دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم آئینه‌ی زنگ خورده و جام جمیم