ولادت امام هادی را به همه عاشقان آن حضرت تبریک و تهنیت عرض میکنم

نرفع أسمى آیات التهنئة والتبریک لصاحب العصر والزمان، أرواحنا لتراب نعلیه الفداء،

 وللشیعة الموالین، بذکرى ولادة الإمام الهادی علیه وعلى آبائه أفضل التحیة والسلام..

وکل عام وأنتم بخیر ..

تولد هادی امت

در حرکت نه چندان آرام زمان به گفتة اکثر مورخان ، چشم گیتی در سال 212 هجری قمری به جمال خورشیدی روشن می شود که چکیده فضیلت ، جوهره وجود وفیض مطلق است . مولودی که یادش آرام بخش دلها وپیامش آخرین امید ونهایت آرزوی دلدادگان به خدا میگردد.

آن مولود کسی جز علی النقی امام هادی (ع) نبود آمد امام هدایتی که روشنی بخش محفل بشری گردید وتشنگان حقیقت را از زلال هدایت که ریشه در وحی دارد  سیراب کرد .

امام هادی (ع) دربصریا( روستایی در سه میلی مدینه ) از توابع مدینه به دنیا آمد ومکارم اخلاق ، شرافت ونجابت را چون دیگر ستارگان هدایت از خاندان نبوّت در خود جمع داشت.

پس از تولد امام هادی (ع) پدر بزرگوارش امام جواد (ع) همچون ائمه دیگر (ع) سنت شرعی مراسم  تولد از اذان در گوش راست واقامه در گوش چپ وصدقه وعقیقه را بطور کامل اجرا نمود.

نام مبارک

امام جواد (ع) پدر بزرگوار حضرت هادی (ع) نام جد بزرگوارش را (علی) که نام امیر المؤمنین وزین العابدین وسید الساجدین علی بن الحسین بود بر فرزند خود نهاد وامام هادی (ع) به حکم وراثت ، خصوصیات این دو بزرگوار را در خود داشت . او بلاغت وسخنوری را از امیر بیان منشأ بلاغت وخواستگاه فصاحت  به ارث برده بود وتقوا عبادت را از سید الساجدین.

 کنیه

کنیه گذاری بر افراد از جمله رسمهای عرب بوده ونوعی احترام بشمار می رفته است تا جایی  که مردمان آنروز با کنیه به تفاخر می پرداختند .

    اُکَنّیهُ حینَ انادیهِ لِاُکرمه               ولا اُلَقِبهُ والسوأة اللقب

هنگامی که او را می خوانم با کنیه او را صدا می زنم وبه اولفب نمی دهم زیرا لقب دادن  ، سبک شمردن است .

 ائمه (علیهم السلام) این نکته را بخوبی رعایت می کردند وحتی به اطفال خود کنیه گذاشتنه وآنان را با کنیه صدا می زدند زیرا احترام نهادن در رشد روانی وبلوغ اجتماعی فرزند اثری مهم  وژرف دارد  که امیر مؤ منان در شعر ی که به این مضمون روایت شده می فرماید

   نحنُ الکرمُ وَطفلنا المهدُ یکنیٰ          إنّا إذا قعدَ اللئامُ علیٰ بساطِ العزِّ قمنا

ما  بزرگمنش  هستیم وبه فرزندانمان از زمان که در گهواره هستند کنیه می دهیم

راه ما از راه افراد پست وبی  ریشه جداست واگر آنان از راهی بروند ما از آن رو برمی گردانیم وبر یک سفره نمی نشینیم.

امام جواد (ع) به  تاسی  از امامان سلف فرزند خود را ابو الحسن خواند ودر این کنیه او را به امام موسی بن جعفر وامام رضا (ع) همانند ساخت.

محدثین وروات جهت تشخیص وتفکیک ، صفتی به ابو الحسن افزوده امام موسی بن جعفر (ع) را ابو الحسن الاول ، امام رضا (ع) را ابو الحسن الثانی وامام هادی (ع) را ابو الحسن الثالث می خوانند .

 القاب  

القاب امام گوشه هایی از فضائل ،مناقب وصفات والای ایشان را به خوبی تصویر می کنند

الامین  التقی   الناصح  المتوکل  المرتضی   الفقیه   الطیب   العسکری  الوضح   الرشید    الشهید   الوفی  الخالص العالم  نقی  فتاح  هادی نجیب  مؤتمن  .

حجکم مقبول و سعیکم مشکور

حجکم مقبول....سعیکم مشکور انشا الله

کعبه سنگ نشانی است که ره گم نشود

 حاجی احرام دگر بند و ببین یار کجاست 

 یا اغلی اخت الحاجه  تقبل الله طاعاتکم

و اتمنی التوفیق لک و لزوجک الحاج السید

و ادعونه فی عید الساده

و کل وقت نذکرکم یااحبائی

اسئلکم الدعا ء

اختکم الصغیره السیده زینب 

یا قائم آل محمد

               در کوچه های شهر دلم ، نسیم عطر دل انگیزت پیچیده است و بهار

               بهار شکوفه از در و دیوار می بارد . آسمانش از موج موج نگاهت ،

                  آبی آبی است و خورشید ، خورشید نورعشق بر شهر می پاشد.

                      در هر کوی و برزنش درخت درخت مهر تو روییده .

         و جویبار جویبارامید بر پایشان جاری است ؛ امید آمدن تو ... ای حجت خدا !

                شهر دلم آباد است از یاد تو و سرمست از نام تو، اما چه سود !

           که ناکام است در فراق تو ... ای تک سوار غریب ، ای فارِسَ الحجاز !

                     غروب آدینه چه دل گیر می شود آنگاه که یاد غیبت ، 

 غم وغربت در دلها می پراکند و آه دل خستگان ، فضا را آکنده می کند مولای من !

 تو آنی که کوههای سربر سینه ی سپهر ساییده ، بر خاک پایت بوسه می زنند  .

                          تو آنی که رودها به عشق تو در جوش و خروشند .

                             تو آنی که بلبلان به هوای تو نغمه می سرایند .

                    ای عزیز! دلهای منتظران ، از هجر رویت صد چاک است ،

                           تو بیا ای مرهم زخمهای دل خستگان ، یا مهدی !

                    تو بیا و سرفرازمان کن ، تو بیا تا دیگرهیچ شاعری نخواند :

    بیگانگی نگر که من و یار چون دو چشم همسایه ایم و خانه ی هم را ندیده ایم .

عید سعید قربان را به همه تبریک عرض میکنم.

عید قربان که پس از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر (محل آگاهی و شعور) و

 منا (رزمین آرزوها، رسیدن به عشق) فرا مى رسد، عید رهایى از تعلقات است.

رهایى از هر آنچه غیرخدایى است. در این روز حج گزار، اسماعیل وجودش را،

یعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنیوى پیدا کرده قربانى مى کند تا سبکبال شود.

صدای پای عید می آید. عید قربان عید پاک ترین عیدها است عید سر سپردگی و بندگی است.

 عید بر آمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است.

 عید قربان عید نزدیک شدن دلهایی است که به قرب الهی رسیده اند.

عید قربان عید بر آمدن روزی نو و انسانی نو است.

اسعد الله ایامکم و کل عام و انتم بالف الف خیر ایها الاعزاء

 بالاخص الحجاج بیت الله الحرام

عساکم من عواده

زیاره ائمه البقیع...اسئلکم الدعاء

السلام علیکم أئمـة الهدى السلام علیکم أهل التقوى السلام علیکم أیها الحجج على أهل الدنیا السلام علیکم أیها القوام فی البریة بالقسط السلام علیکم أهل الصفوة السلام علیکم آل رسول الله السلام علیکم أهل النجوى أشهد أنکم قد بلغتم و نصحتم و صبرتم فی ذات الله و کذبتم و وأسئ إلیکم فغفرتم و أشهد أنکم الأئمة الراشدون المهتدون و أن طاعتکم مفروضة و أن قولکم الصدق و أنکم دعوتم فلم تجابوا و أمرتم فلم تطاعوا و أنکم دعائم الدین و أرکان الأرض لم تزالوا بعین الله ینسخکم من أصلاب کل مطهـر و ینقلکم من أرحام المطهـرات لم تدنسکم الجاهلیة الجهلاء و لم تشرک فیکم فتن الأهواء طبتم و طاب منبتکم من بکم علینا دیان الدین فجعلکم فی بیوت أذن الله أن ترفع و یذکر فیها اسمـه و جعل صلاتنا علیکم رحمـة لنا  وکفارة لذنوبنا إذ اختارکم الله لنا وطیب خلقنا بما من علینا من ولایتکم و کنا عنده مسمـین بعلمکم معترفیـن بتصدیقنا إیاکم وهذا مقام من أسرف و أخطأ و استکان و أقر بما جنى و رجـا بمقامه الخلاص و أن یستنقذه بکم مستنقذ الهلکى من الردى فکونوا لی شفعاء فقد و فدت إلیکم إذ رغـب عنکم أهـل الدنیا و اتخـذوا آیـات الله هزوا و استکبـروا عنها ، ثم ارفع هنا رأسک إلى السماء و قل : یا مـن هو قائـم لا یسـهوا و دائم لا یلهوا و محیـط بکل شیء لک المن بما وفقتنی و عرفتنی بما أقمتنی علیه إذ صد عنه عبادک و جهلوا معرفته واستخفـوا بحقـه و مالـوا إلى سواه فکانـت المنة منک علی مع أقوام خصصـتهم بما خصصتنی به فلک الحمد إذ کنت عندک فی مقامی هذا مذکـورا مکتوبا فلا تحرمنی ما  رجوت و لا تخیبنی فیما دعـوت بحرمـة محمد و آله الطاهرین و صلى الله على محمد و آل محمد . ثم ادع لنفسک بما ترید .

شهادت امـام محمد باقر را به همه محبان اهل بیت تسلیت عرض میکنم .

ما رو دعا فرمایید خوبان کاش در مدینه بودیم و در کنار  ائمه بقیع بودیم

ان شاءالله قسمت همه عاشقان آن بزرگواران شود

آمـین یا رب العالــــــمـین