ساقی
ساقیا امشب به بـزمت بـاده و خَمّار نیست دیگر امشب در نگاهـت مــیــل کـــوی یـار نیست
آمــدم بـار دگـر پـیـشـت کـه درمــانــم کـنی دیدم این ساغر شفابــخـــش مـــن ِبـــیـمار نیست
دستهایت دیگر آن گرمی جـادوئـی نـداشت قـلب تـو دیگر سـرای ایــن تـــن تـــبــــدار نیست
چشمهای خسته ات فـریـاد دارد این چـنین ساقی امشب دیگـر آن ساقی خـوش رفتار نیست
غنچه های باغ عشق تو دگر بوئی نداشت گفـتـم این گلـشن دگـر آن گـلـشــن پــربـار نیست
درنگاهت حلقه ای از غم هویدا بود و من
با خــودم گــفــتــم دگـر امـیــد بـر تــیــمـار نیست
آمـــدم بـــا دیـــدن رویـت غــــم دل واکـنـم دیـدم امشب مــوقــع و هـنگامـه ایـن کـار نیست
بإخلاصی.........أهینک
انام واصحى انام واصحى کل یوم کانی قتیل
اه یاقلبی بعده الزمن ما داوى جرحک؟
اهواه وهواه غیری وانا دایب بجرحی الحسیر
وهو لااحساس ولا سؤال یاقساة قلبه
ارجوک یاقلبی لا تحزن یکفی حزنک المریر
قوم ولم جرحک ترى والله ما یستاهل احزانک
اعطیته حبی وفیتله غصب عن غریزه
اه یا خیانته
احارب نفسی لاجل اکون قربه
اشوفه بعینی صغیر ولا یسوی
واقول حرام متعلق بحبی. اصبر
یلیتنی بعته فیوم من ایامه السفیهه
قبل ما یبیعنی هو ویمزق فؤادی اللی بحبه نابض
لکن والله الحمد لله اللی ابعده عنی برضاته........................
ترى هذا قراری بس کنت خایف على حیاتک
حیاتک اللی کلها قرف ،غدر و حیله
حیاتک الزایفه اللی خابف انها للضیاع توصلک
لکن فینا اخلاص. فقلوبنا اتمیزبه قدامک.
یحتم علی انی احزن على فراقک لا وبعد الخیر ولا غیره اتمنالک
تلومنی الدنیا
تلومنی الدنیا إذا أحببتهُ
کأننی.. أنا خلقتُ الحبَّ واخترعتُهُ
کأننی أنا على خدودِ الوردِ قد رسمتهُ
کأننی أنا التی..
للطیرِ فی السماءِ قد علّمتهُ
وفی حقولِ القمحِ قد زرعتهُ
وفی میاهِ البحرِ قد ذوّبتهُ..
کأننی.. أنا التی
کالقمرِ الجمیلِ فی السماءِ..
قد علّقتُه..
تلومُنی الدنیا إذا..
سمّیتُ منْ أحبُّ.. أو ذکرتُهُ..
کأننی أنا الهوى..
وأمُّهُ.. وأختُهُ..
هذا الهوى الذی أتى..
من حیثُ ما انتظرتهُ
مختلفٌ عن کلِّ ما عرفتهُ
مختلفٌ عن کلِّ ما قرأتهُ
وکلِّ ما سمعتهُ
لو کنتُ أدری أنهُ..
نوعٌ منَ الإدمانِ.. ما أدمنتهُ
لو کنتُ أدری أنهُ..
بابٌ کثیرُ الریحِ.. ما فتحتهُ
لو کنتُ أدری أنهُ..
عودٌ من الکبریتِ.. ما أشعلتهُ
هذا الهوى.. أعنفُ حبٍّ عشتهُ
فلیتنی حینَ أتانی فاتحاً
یدیهِ لی.. رددْتُهُ
ولیتنی من قبلِ أن یقتلَنی.. قتلتُهُ..
هذا الهوى الذی أراهُ فی اللیلِ..
على ستائری..
أراهُ.. فی ثوبی..
وفی عطری.. وفی أساوری
أراهُ.. مرسوماً على وجهِ یدی..
أراهُ منقوشاً على مشاعری
لو أخبرونی أنهُ
طفلٌ کثیرُ اللهوِ والضوضاءِ ما أدخلتهُ
وأنهُ سیکسرُ الزجاجَ فی قلبی لما ترکتهُ
لو أخبرونی أنهُ..
سیضرمُ النیرانَ فی دقائقٍ
ویقلبُ الأشیاءَ فی دقائقٍ
ویصبغُ الجدرانَ بالأحمرِ والأزرقِ فی دقائقٍ
لکنتُ قد طردتهُ..
یا أیّها الغالی الذی..
أرضیتُ عنی الله.. إذْ أحببتهُ
هذا الهوى أجملُ حبٍّ عشتُهُ
أروعُ حبٍّ عشتهُ
فلیتنی حینَ أتانی زائراً
بالوردِ قد طوّقتهُ..
ولیتنی حینَ أتانی باکیاً
فتحتُ أبوابی لهُ.. وبستهُ
__________________
سلام دوستان خوبم امیدوارم همیشه شاد باشید دوست دارم همیشه نظرات خودتان را یاداشت فرمایید من دوست دارم اشعار را در این وبلاگ بنویسم که مورد پسند همه باشه .
و بنده همه جور شعر میخوام بنویسم مذهبی عشق آسمانی و زمینی و عربی و فارسی بالاخره اینو بگم متفاوت میخوام بنویسم همه خرم و سر افراز باشید .به میمنت این روزهای مبارک ماه رجب ان شاالله آرزوهای همه جونها بر آورده بشه همه بگن آمین یا رب العالمین .یا زهرا
کمی از محبت بنویسم که هر کسی باید محبت داشته باشه و آدم با محبت در این دنیا طرفدار زیاد داره مگه نه؟
محبت
ز دریا پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا بی نیازتر از من.
ز آتش پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا سوزنده تر از من.
ز آب پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا روان تر از من.
ز خاک پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا افتاده تر از من.
ز شمع پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا گرم تر از من.
ز گل پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا زیباتر من.
ز پروانه پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا دل داده تر از من.
ازمحبت پرسیدم که محبت چیست؟
گفتا خود عشق است!
ز عشق پرسیدم که محبت چیست؟
گفت آنچه تو دیدی!
وز خودم می پرسم که محبت چیست؟ شاید که نگاه عاشقانه ای بیش نیست که فقط انسان عاشق اونو درک میکنه .
نشعر بأننا خلقنا من جدید و ولدنا من جدید
و بعثنا من جدید فی عالم أروع و أجمل
عـندمـا نـحـب!
تتغیر نظرتنا للأشیاء
و یتغیر تفکیرنا فی الأشیاء
و یتغیر إحساسنا بالأشیاء
عـندمـا نـحـب!
نحلم بصوت مسموع و نبتسم بصوت مسموع و نشتاق بصوت مسموع
عـندمـا نـحـب!
نحب اللیل کثیراً و نحب السهر کثیراً و نحب القمر کثیراً
عـندمـا نـحـب!
یصبح للورد أهمیة أکبر و یصبح للبرید أهمیة أکبر و یصبح للهاتف أهمیة أکبر
عـندمـا نـحـب!
نفهم الحیاة أکثر ، نفهم أنفسنا أکثر و نفهم الآخرین أکثر
عـندمـا نـحـب!
نمنح بلا حدود و نحلم بلا حدود و نشتاق بلا حدود
عـندمـا نـحـب!
تصبح لدینا هوایات جدیدة و إبداعات جدیدة و اهتمامات جدیدة
عـندمـا نـحـب!
نغیّر عاداتنا السیئة و نغیّر و نغیّر
عـندمـا نـحـب!
نختار عطورنا بدقة
و ننتقی ملابسنا بعنایة و نطیل الوقوف أمام المرآة
عـندمـا نـحـب!
تتغیر أصواتنا و تتغیر أذواقنا و تتغیر أحلامنا
عـندمـا نـحـب!
نفرح بلا سبب و نبکی بلا سبب و نحزن بلا سبب
عـندمـا نـحـب!
نفکر کثیراّ و نتمنى کثیراّ و نخاف کثیراّ
عـندمـا نـحـب!
نسترجع صورهم و نسترجع أصواتهم و نسترجع مواقفهم معنا
عـندمـا نـحـب!
نکتب الرسائل باهتمام و نتفنن فی ترتیب الحروف و نتردد فی ترتیب الحروف
عـندمـا نـحـب!
یصبح للکلمة ثقلها و للحظة وزنها و للفرحة طعمها
عـندمـا نـحـب!
اهدا ء لکل من اعزنی و کل من اعزه
و شکرا علی حسن انتباهکم