دعامون کنید ملتمس دعایم از همه محبان واقعی اهل بیت و منتظران واقعی یوسف زهراااااااااا......الی متی هذا الانتظار یا مولااااای
ویژگیهاى حضرت معصومه (س)
1- شفاعت گسترده
بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامى اسلام است که در قرآنکریم از آن به «مقام محمود» تعبیر شده است. و گستردگى آن باجمله بلند: (ولسوف یعتیک ربک فترضى) بیان گردیده است. همانا دو تن ازبانوان خاندان رسول مکرم شفاعت گستردهاى دارند که بسیار وسیعو جهان شمول است و مىتواند همه اهالى محشر را فراگیرد:
1- خاتون محشر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا سلام اللهعلیها.
2- شفیعه روزجزا، حضرت فاطمه معصومه(س).
در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا سلام الله علیها همین بس کهشفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج پیک وحى طاقهابریشمى از جانب پروردگار آورد که در آن، جمله «خداوند مهریهفاطمه زهرا را شفاعت گنهکاران از امت محمد(ص) قرار داد.» باکلک تقدیر نقش بسته بود.
این حدیث از طریق اهل سنت نیز آمده است.
بعد از فاطمه زهرا سلام الله علیها از جهت گستردگى شفاعت،هیچ کس و حد اقل هیچ بانویى به شفیعه محشر، حضرت معصومهدخت موسى بن جعفر سلام الله علیها نمىرسد، که امام به حقناطق، حضرت جعفر صادق(ع) در این رابطه مىفرماید: «تدخل بشفاعتها شیعتناالجنه باجمعهم»: «با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت مىشوند.»
2- عصمت
بر اساس روایتى که مرحوم سپهر در «ناسخ» از امام رضا(ع)روایت کرده، لقب «معصومه» را به حضرت معصومه، امام هشتماعطا کردهاند. طبق این روایت امام رضا(ع) فرمود: «من زار المعصومه بقم کمن زارنى» «هرکس حضرت معصومه را درقم زیارت کند، همانند کسى است که مرا زیارت کرده باشد.» اینروایت را مرحوم محلاتى نیز به همین تعبیر نقل کرده است.با توجه به این که عصمتبه چهارده معصوم(علیهم السلام) منحصرنیست، بلکه همه پیامبران، امامان و فرشتگان معصوم هستند.و علت اشتهار حضرت رسول اکرم، فاطمه زهرا و امامان(علیهمالسلام) به «چهارده معصوم» آن است که آنها علاوه بر مصونیت ازگناهان صغیره و کبیره، از «ترک اولى» نیز که منافات با عصمتندارد، پاک و مبرا بودند.
مرحوم مقرم در کتابهاى ارزشمند: «العباس» و «على الاکبر» دلائل عصمتحضرت ابوالفضل و حضرتعلىاکبر(علیهماالسلام) را بر شمردهاست. و مرحوم نقدى در کتاب«زینب الکبرى» از عصمتحضرت زینب سلام الله علیها سخنگفته است. و مولف «کریمه اهلبیت» شواهد عصمتحضرت معصومه(س)را بازگو نموده است.
و با توجه به این که حضرت معصومه(س) نام شریفشان «فاطمه»است و در حال حیات به «معصومه» ملقب نبودند، تعبیر امام(ع)دقیقا به معناى اثبات عصمت است، زیرا بر اساس قاعده معروف:«تعلیق حکم به وصف مشعر بر علیت است» دلالتحدیثشریف برعصمت آن بزرگوار بىتردید خواهد بود.
3- فداها ابوها
آیت الله سید نصر الله مستنبط از کتاب «کشف اللئالى» نقلفرموده که روزى عدهاى از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسشهایىداشتند که مىخواستند از محضر امام کاظم(ع) بپرسند. امام(ع) درسفر بودند، پرسشهاى خود را نوشته به دودمان امامت تقدیمنمودند، چون عزم سفر کردند براى پاسخ پرسشهاى خود به منزلامام(ع) شرفیاب شدند، امام کاظم(ع) مراجعت نفرموده بود و آنهاامکان توقف نداشتند، از این رو حضرت معصومه(س) پاسخ آن پرسشهارا نوشتند و به آنها تسلیم نمودند، آنها با مسرت فراوان ازمدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام کاظم(ع) مصادفشدند و داستان خود را براى آن حضرت شرح دادند.
هنگامى که امام(ع) پرسشهاى آنان و پاسخهاى حضرت معصومه(س) راملاحظه کردند، سه بار فرمودند: «فداها ابوها» «پدرش به قربانش باد.» باتوجه به این کهحضرت معصومه(س) به هنگام دستگیرى پدر بزرگوارش خردسال بود،این داستان از مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرتحکایت مىکند.
4- بارگاه حضرت معصومه(س) تجلیگاه حضرت زهرا(س)
بر اساس رویاى صادقهاى که مرحوم آیت الله مرعشى نجفى(ره) ازپدر بزرگوارش مرحوم حاج سیدمحمود مرعشى (متوفاى 1338 ه’ .)نقل مىکردند، قبر شریف حضرت معصومه(س) جلوهگاه قبر گم شدهمادر بزرگوارش حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها مىباشد.آن مرحوم در صدد بود که به هر وسیلهاى که ممکن باشد، محل دفنحضرت زهرا سلام الله علیها را به دست آورد، به این منظورختم مجربى را آغاز مىکند و چهل شب آن را ادامه مىدهد، تا درشب چهلم به خدمتحضرت باقر و یا حضرت صادق(علیهماالسلام)شرفیاب مىشود، امام(ع) به ایشان مىفرماید: «علیک بکریمه اهل البیت» «به دامن کریمه اهلبیت پناهببرید.» عرض مىکند: بلى من هم این ختم را براى این منظور گرفتهام که قبر شریفبىبى را دقیقا بدانم و به زیارتش بروم.
امام(ع) فرمود: منظور من قبر شریف حضرت معصومه درقم مىباشد.»سپس ادامه داد: «براى مصالحى خداوند اراده فرموده که محل دفن حضرت فاطمهسلام الله علیها همواره مخفى بماند و لذا قبر حضرت معصومه راتجلیگاه قبرآن حضرت قرار داده است. هر جلال و جبروتى که براىقبر شریف حضرت زهرا مقدر بود خداوند متعال همان جلال و جبروترا بر قبر مطهر حضرت معصومه(س) قرار داده است.»
5- پیشگوئى امام صادق(ع)
امام جعفر صادق(ع) در ضمن حدیث مشهورى که پیرامون قداست قم بهگروهى از اهالى رى بیان کردند، فرمودند: «تقبض فیها امراءه هى من ولدى، واسمها فاطمه بنت موسى، تدخلبشفاعتها شیعتنا الجنه باجمعهم» «بانویى از فرزندان من بهنام «فاطمه» دختر موسى، در آنجا رحلت مىکند، که با شفاعت اوهمه شیعیان ما وارد بهشت مىشوند.» راوى مىگوید: من این حدیثرا هنگامى از امام صادق(ع) شنیدم که حضرت موسى بن جعفر(ع)هنوز دیده به جهان نگشوده بود.
پیشگوئى امام صادق(ع) از ارتحال حضرت معصومه(س) در قم پیش ازولادت پدر بزرگوارش بسیار حائز اهمیت است و از مقام بسیار شامخآن حضرت حکایت مىکند.
6- رمز قداست قم
در احادیث فراوانى از قداست قم سخن رفته، تصویر آن در آسمانچهارم به رسول اکرم(ص) ارائه شده است.
امیرمومنان(ع) به اهالى قم درود فرستاده و از جاى پاى جبرئیلدر آن سخن گفته و امام صادق(ع) قم را حرم اهلبیت معرفى کرده وخاک آن را پاک و پاکیزه تعبیر کردهاست. امام کاظم(ع) قم را عشآل محمد (آشیانه آل محمد(ص)) نامیده و یکى از درهاى بهشت رااز آن اهلقم دانسته. امام هادى(ع) اهل قم را «مغفور لهم»(آمرزیده) تعبیر کرده و امام حسن عسکرى(ع) از حسن نیت آنهاتمجید کرده و با تعبیرات بلندى اهالى قم را ستوده است.اینها و دهها حدیث دیگرى که در قداست و شرافت قم و اهل قم ازپیشوایان معصوم به ما رسیده، فضیلت و عظمت این سرزمین را براىهمگان روشن مىسازند، جز این که باید دید راز و رمز این همهشرافت و قداست چیست؟
حدیث فوق که پیرامون ارتحال حضرت معصومه(س) به عنوان پیشگوئىاز امام صادق(ع) نقل شد، از راز و رمز آن پرده بر مىدارد وروشن مىسازد که این همه فضیلت و شرافت، از ریحانه پیامبر،کریمه اهلبیت، مهین بانوى اسلام، حضرت معصومه(س) سرچشمهمىگیرد، که در این سرزمین دیده از جهان فرو بسته، گردو خاکاین سرزمین را توتیاى دیدگان حور و ملائک نموده است.
7- تنها خواهر امام هشتم
نجمه خاتون همسرگرامى امام کاظم(ع) تنها دو فرزند در دامانخود پرورش داد و آنها عبارتند از:
1- خورشید فروزان امامت، حضرت على بن موسى الرضا(ع).
2- ماه تابان درج عصمت، حضرت معصومه(س).
محمد بن جریر طبرى، دانشمند گرانمایه شیعه در قرن پنجم هجرى،براین واقعیت تصریح نموده است.
مدت 25 سال تمام حضرت رضا(ع) تنها فرزند نجمه خاتون بود، پساز یک ربع قرن انتظار، سرانجام ستارهاى تابان از دامن نجمهدرخشید که هم سنگ امام هشتم(ع) بود و امام(ع) توانست والاترینعواطف انباشته شده در سویداى دلش را بر او نثار کند.
بین حضرت معصومه(س) و برادرش امام رضا(ع) عواطف سرشار و محبتزایدالوصفى بود که قلم از ترسیم آن عاجز است.
در یکى از معجزات امام کاظم(ع) که حضرت معصومه نیز نقشى دارد،هنگامى که مرد نصرانى مىپرسد: «شما که هستید؟» مىفرماید: «انا المعصومه اخت الرضا» «من معصومه، خواهر امام رضا(ع)مىباشم.» این تعبیر از محبتسرشار آن حضرت به برادر بزرگوارشامام رضا(ع) و از مباهات او به این خواهر برادرى سرچشمهمىگیرد.
8- نامه دعوت
محبت و مودت این خواهر و برادر در سطح بسیار بالا بود، به طورىکه مفارقت امام هشتم(ع) براى حضرت معصومه(س) بسیار سختبود،جدائى حضرت معصومه(س) نیز براى امام هشتم(ع) قابل تحمل نبود.و لذا پس از استقرار امام هشتم(ع) در مرو، نامهاى خطاب بهحضرت معصومه(س) مرقوم فرموده، آن را توسط غلام مورد اعتمادى بهمدینه ارسال نمود.
جالب توجه است که حضرت رضا(ع) به غلام دستور داد که در هیچمنزلى توقف نکند، تا آن مرقومه را در اندک زمان ممکن به مدینهمنوره برساند.
حضرت معصومه(ع) نیز به مجرد دریافت دستخط برادر، رختسفر بستو خود را مهیاى سفر نمود.
http://kanezahlebit.blogfa.com
یا امام جعفر الصادق علیه السلام
ای پرچمدار شیعه و رئیس مذهب جعفری
ای ششمین نور سرمدی
جانم فدایت
امام صادق ( علیه السلام ) می فرمایند :
مطاف انبیاء
در فروغ و جلوه چون بیت خدا باشد بقیع ..چون صفا پیوسته با روح و صفا باشد بقیع
چار رکن دین حق چون کرده اند آنجا مقام ..در شرافت برتر از عرش علا باشد بقیع
شد مزار باقر و صادق دو دریاى علوم ..مدفن زین العباد و مجتبى باشد بقیع
چشم دل بگشا و بنگر انبیاء را در طواف ..آرى از رفعت مکاف انبیاء باشد بقیع
گوش جان را باز کن تا امر فاخلع بشنوى ..سرزمین قدس و وادى طوى باشد بقیع
پاسبانى مىکند روح الامین در این حریم ..چونکه محرم خانه سرّ خدا باشد بقیع
گر در آنجا تربت زهرا نهان باشد یقین ..میتوان گفت که جان مصطفى باشد بقیع
شیعه چون بیند ز سوز آه و غم گردد کباب ..چون عجین با اشک چشم مرتضى باشد بقیع
تا نبینى و ننالى و نریزى اشک غم ..کى توانم بر تو بنمایم کجا باشد بقیع
«شاهد» آنجا مىطلب حاجات خود را از خدا
چون مقام حاجت و عرض دعا باشد بقیع
قالَ الاِْمامُ الصّادِقٌ (علیه السلام) :
- محاسبه روزانه نفس
بر هر مسلمانىکه ما را بشناسد سزاوار است که در هر شبانه روز عملش را بر خود عرضه دارد و خود حسابگر خویش باشد، اگر حسنه دید بر آن بیفزاید، و اگر گناه دید از آن آمرزش خواهد تا این که روز قیامت رسوا نشود.
دعامون کنید ملتمس دعایم از همه محبان واقعی اهل بیت و منتظران واقعی یوسف زهراااااااااا......الی متی هذا الانتظار یا مولااااای
:یا علی گو از صدق نیت یا عـــــــــــــــــلی ان شا الله تا سال اینده هممون مدینه و بقیع را زیارت کرده باشیم الهی امین
http://kanezahlebit.blogfa.com
حتما سر بزنید به این وبلاگ و با دقت بخونید با تشکر
نتمنّى لکم قبول الطاعات ونهنّؤ لکم بعید الفطر السعیدأعاده الله علیکم بالخیر والبرکات
شیرینى یک ماه روزه دارىبر شما گوارا و عطر خوش رمضان هماره در مشامتان جارى باد
بنت الزهــــــــرا عید سعید فطر را به تمام خوبانی که همیشه به من محبت دارند تبریک می گویم
سلام
حالتون چطوره دوستان
فرا رسیدن عید سعید فطر را به همه شما دوستان گرامی تبریک عرض می کنم ضمن اینکه آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه شما گرامیان همراه را دارم.
خب! سی روز را با هم گذراندیم و به چشم بر هم زدنی گذشت ...
و این رمضان هم رفت با همه خوبی ها و فضیلت ها و ... اما آیا ماه رمضان سال آینده باز هم ما هستیم و اگر هستیم خواهیم توانست روزه بگیریم ؟
بگذریم ...
تشکر می کنم از همه دوستانی که در این سی شماره در پست قبلی یار و یاور ما بودند. چه کسانی که ما را حمایت معنوی کردند و به ما امیدواری دادند و چه....
خدایا در این روز عزیز و در این روز عید از تو عاجزانه می خواهیم که در ظهور آقا و مولایمان ، امام غایب از نظرمان تعجیل کنی ... آمین
بدرود اى بزرگترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا.
بدرود اى گرامىترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى،اىبهترین ماه در همه روزها و ساعتها.
بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها،اى ماه سرشار از اعمالشایسته بندگان خداوند.
بدرود اى یار و قرینى که چون باشى،قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى،فراقت رنج افزا شود.اى مایه امید ما که دوریت براى مابس دردناک است.
بدرود اى همدم ما که چون بیایى،شادمانى و آرامش بر دل ما آرى وچون بروى،رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى.
بدرود اى همسایهاى که تا با ما بودى،دلهاى ما را رقت بود و گناهانما را نقصان.
بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبىکه راههاى نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى.
بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند،در تو چه بسیارند،و چهنیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت.
بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیبها کهپوشیده داشتى.
بدورد که درنگ تو براى گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو دردل مؤمنان چه بسیار بود .
بدرود اى ماهى که هیچ ماه دیگر را توان همسرى با تو نیست.
بدرود اى ماهى که تا تو بودى،امن و سلامت بود.
بدرود اى آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتتناپسندى.
بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدى و ما را از آلودگیهاى گناهشست و شو دادى.
بدرود که به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داریم و نه از روزهاتملالتى در خاطر .
بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رختبر نبسته از رفتنت اندوهناک .
بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.
بدرود که دیروز که در میان ما بودى آزمند ماندنت بودیم و فردا که ازمیان ما خواهى رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.
فی رحاب شهر الله الأعظم شهر رمضان المبارک |
سلام و درود ماه خدا رمضان شهر الصیام و شهر الغفران امد ان شا الله بتوانیم امسال از این ماه به نحو احسن استفاده کنیم..
ما رو از دعایتون بی نصیب نفرمایید..
برای شادی روح عمو سید بزرگوارم و محب اهل بیت سه بار سوره توحید که خود ثواب یک ختم قران را دارد..
ممنونم ..سعی میکنم برای ماه مبارک بروز کنم اگه.....
بهترین اعمال در شبها و روزهاى ماه مبارک رمضان، تلاوت قرآن است. اگر چه تلاوت قرآن در تمام اوقات ثواب دارد، ولى چون قرآن در ماه رمضان نازل شده است،
از اجر و ثواب ویژهاى برخوردار است .
أباحسن لو کان حبک مدخلی.*.جهنم کان الفوزعندی جحیمها
فکیف یخاف النار من بات موقنا.*.بأن أمیرالمـؤمنین قسیمها
اول ماه مبارک:
الحدیث: قال ابو جعفر (علیه السلام): لکل شىء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان است.وسائل الشیعه، ج 7، ص 218
ترجمه: براى هر چیزى بهارى است و بهار قرآن رمضان است.
دوم ماه مبارک:
خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد ..هوای نفس نباشد همه هوای تو باشد ..خداکند که گزارت فِتد به منظر چشمم
که سجده گاه نمازم به جای پای تو باشد ..خدا کند که اماما دلم برای تو باشد ..کسی دراو ننشیند همیشه جای تو باشد
خداکند که نفروشم دِگر به غیر تو جان را ..که جان و هر چه که دارم همه فدای تو باشد ..منم مریض و توهستی طبیب درد درونم
عنایتی که شفایم فقط شفای تو باشد ..فدای خاک ره تو وجود عالم و آدم ..وجود عالم امکان به اِتکای تو باشد
خدا کند که بدانم نشانه ای زمکانت ..که درب جنتِ رضوان دَر سرای تو باشد ..خدا کند که شوم من فدای راه و فنایت
با سعادت آن جان که او فنای تو باشد ..گذشت عمر و ندیدم زمان و وقت ظهورت ..دعا نما که ظهور تو با دعای تو باشد
خدا کند که ولای تو دردلم بنشیند ..که بندگی و عبادت فقط ولای تو باشد ..ندارد غصه ای انوار به روزگار اماما
اگر که درهمه ی عمر فقط گدای تو باشد
سوم ماه مبارک:
اللهم ارزقنی فیه الذهن و باعد نی فیه من السفاهه و التمویه و اجعل لی نصیبا من کل خیر تنزل فیه بجودک یا اجود الاجودین
خدایا در این روز مرا هوش و بیداری در کار اطاعتت نصیب فرما واز سفاهت وجهالت وکارهای باطل دور گردان واز هر چیزی واز هر چیزی که در این روز نازل می فرمایی مرا نصیب بخش به حق جود وکرمت ای بخشنده ترین بخشندگان
چهارم ماه مبارک: گفتار نور:
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خداوند این دین را ویژه خویش کرده است و دین شما جز با سخاوت و خوش اخلاقی به صلاح در نمی آید، پس دین خویش را با این دو بیارایید . نهج الفصاحه- حدیث 676
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: از میان مومنان ، ایمان کسی کامل تر است که اخلاقش بهتر است و به خانواده اش مهربان تر است .نهج الفصاحه- حدیث 910
پنجم ماه مبارک واژه رمضان و معناى اصطلاحى آن
رمضان از مصدر «رمض» به معناى شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است، انتخاب چنین واژهاى براستى از دقت نظر و لطافتخاصى برخوردار است. چرا که سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیرى دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بى امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش مىباشد، عطشى ناشى از آفتاب سوزان یا گرماى شدید روزهاى طولانى تابستان و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشى که پیوسته مىگدازد، و سوزشش براستى جبران ناپذیر است در مقایسه این دو سوزش، دقیقا رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب تشنهتر مى گردد، وهرگز به یک جرعه بسنده نمىکند، و پیوسته آدمى را در تلاش خستگى ناپذیر جهت ارضاى تمایلات خود وا مىدارد. و در همین رابطه است که مولوى با لطافت هرچه تمامتر این تشبیه والا را به کار مىگیرد و مىگوید::::آب کم جو تشنگى آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست تا سقا هم ربهم آید جواب تشنه باش الله اعلم بالصواب زین طلب بنده به کوى حق رسید درد مریم را به خرما بن کشید اما از سوى دیگر، عطش ناشى از آفتاب سوزان سیرى پذیر است، و قانع کننده..
ششم ماه مبارک: خدایا در این روز مرا از موجبات خشمت دور کن..
اللهم لا تخلنی فیه لتعرض معصیتک ولا تضربنی بسیاط نقمتک و زحزحنی فیه من موجبات سخطک بمنک و ایاد یک یا منتهی رغبه الراغبین
خدایا مخواه در این روز در پى نافرمانیت روم و مرا با تازیانه کیفر مجازات نکن و دور و برکنارم دار از موجبات خشمت به حق احسان و نعمتهاى بى شمارت اى نهایت علاقه و اشتیاق مشتاقان
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خداوند کسانی را که در دعا پا فشاری می کنند ، دوست دارد . نهج الفصاحه- حدیث 801
قال امیرالمومنین (ع): الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب. امام على (ع) فرمود: روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مىکند. بحارالانوار ج 93 ص 249
هفتم ماه مبارک:
"اللهمَّ اَعِنّی فیهِ عَلی صِیامِهِ وَ قِیامِهِ،وَ جَنِّبنی فِیهِ مِن هَفَواتِهِ و اثامِهِ،وَارزُقنی فیهِ ذِکرِکَ بِدَوامِهِ بِتَوفِیقِکَ یا هادِیَ المُضِلین."
الهى و ربى! اى آرمان و اى مقصود من، اى همه خواسته و اى آرزوى من.سوگند به تو که جز تو نه آمرزندهاى براى لغزش هایم مىیابم و نه مرهمى براى دردهایم.مولایم! اى پاسخگوى درماندگان! اى برطرف کننده پریشانى ! اى پرده پوش هر ناروا!
به تو روى آوردهام تنها به تو، شاید که بخوانیم. اى آن که خواستارش مردود نمىشود! آرزومندش ناامید نمىشود، و درگاهش بر خوانندگان باز است و پردهاش بر امیدواران برداشته.
الهى! جانى را که به توحیدت عزیز داشتى چگونه برخوارى هجران ذلیل مىگردانى!؟
دلى را که در کمند عشق خود گرفتار آوردى چگونه به آتش دوزخ مىسوزانى!؟
ای مهربان خدا آنچه از فضلت آغاز کردهاى به انجام رسان. آنچه با حِلمت بر من پوشانیدى، عیان مکن . آنچه از کرمت بخشیدى، سلب مفرما.آنچه از زشتى انجام داده ام، بیامرز.کیست آن که شیرینى محبت تو را چشید و غیر تو را خواست!؟ کیست آن که با تو مانوس شد و از تو روى برگرداند!؟
الهى ! ما را آن ده که ما را آن به . آمین، یا رب العالمین.
هشتم ماه مبارک: آن یار ما می آید آخر
مژده باد ای عاشقان آن یار ما می آید آخر مقتدا و رهبر و سالار ما می آید آخر
بی قراران رخش قدری دگر آرام گیرید مایه ی آرامش و دلدار ما می آید آخر
گرچه این دوران ما را سایه ظلمت گرفته روشنی بخش سرای تار ما می آید آخر
این جهان ما شده ویرانه از ظلم ستمگر بهر آبادانیش معمار ما می آید آخر
ای گروه منتظر با تزکیه آماده گردید راحتِ روح و تن تبدار ما می آید آخر
منصب فرمانروایان جهانی هیچ و پوچ است چون امیر و سید و سردار ما می آید آخر
این کویر خشک ما چون باغ جنت می شود باغبان گلشن و گلزار ما می آید آخر
ای همه چشم انتظاران این شب تمام است از افق آن یاور بیدار ما می آید آخر
گرچه شب تاریک و طولانی است اما عاشقان با سحر خورشید شام تار ما می آید آخر
هر چه ما نالایقیم انوار اما آن امام مهربان است و زپی دیدار ما می آید آخر
نهم ماه مبارک :
مانع غیبتروزی یکی از اولیا به حضرت الیاس و حضرت خضر (ع) شکایت کرد که مردم زیاد غیبت می کنند و غیبت هم از گناهان کبیره است و هر چه آنها را نصحیت می کنم و آنها را منع از غیبت می کنم ، به حرفم اعتنایی نمی کنند و آن عمل قبیح را ترک نمی کنند . چه کنم ؟ حضرت الیاس (ع) فرمود : چاره این کار این است که وقتی وارد چنین مجلسی و دیدی غیبت می کنند ، بگو
بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد
پروردگار ، ملکی را بر اهل مجلس موکل می کند که هر وقت کسی خواست غیبت کند آن ملک جلوی این عمل زشت را می گیرد و نمی گذارد غیبت شود . سپس حضرت خضر (ع فرمود : وقتی کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید
بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد
حضرت حق ملکی را می فرستد تا نگذارد که اهل آن مجلس غیبت او را کنند
منبع : داستان های صلوات ص 57
دهم ماه مبارک: ......-:- ألسَّلامُعَلَیکِ یَاخَدِیجَةالکُبری(س) -:-.......
"گل بطحى"
یازدهم ماه مبارک:
یتیم نوازى
متن حدیث:
یَا عَلىُّ: مَنْ کَفى یَتیِماً فىِ نَفَقَة بِمَالِهِ حَتَّى یَسْتَغِْنى وَ جَبَتْ لَهُ الْجَنَّةَ اَلَبَتّةَ.
یَا عَلىُّ: مَنْ مَسَحَ یَدَهُ عَلَى رَأْسِ یَتِیم تَرَحُّماً لَهُ أَعْطَاهُ اللهُ عَزَّ وَجَلّ بِکُلِّ شَعْرِةِ نُوراً یَوْمَ الْقِیامَةِ.
ترجمه:
اى على کسى که کفایت نماید یتیمى را در انفاق به مالش تا این که آن یتیم بى نیاز گردد، البتّه واجب مى شود براى او رفتن به بهشت.
اى على، هر کس به عنوان نوازش دست بر سر یتیمى کشد، به تعداد هر مویى که دست او از آن مى گذرد در روز قیامت نورى خواهد داشت.
شرح حدیث:
در مورد یتیمان مسأله اطعام و انفاق گرچه مهمّ است، ولى از آن مهمتر دلجویى و نوازش و رفع کمبودهاى عاطفى است. البتّه نباید از نظر دور داشت که وجود کودکان یتیم که سرپرست خود را در طفولیّت از دست داده اند در هر اجتماعى اجتناب ناپذیر است، این کودکان از جهات مختلفى باید مورد حمایت قرار گیرند و از نظر عاطفى داراى کمبودهایى هستند که اگر خلاء وجود آنها از این نظر پر نشود کودکانى ناسالم و در بسیارى از مواقع سنگدل، جانى و خطر ناک بار مى آیند، بعلاوه عواطف انسانى ایجاب مى کند که آنها همچون سایر فرزندان جامعه مورد حمایت و توجّه عموم باشند. و از همه اینها گذشته مردم از آینده کودکان خود که ممکن است در چنین شرایطى قرار گیرند مطمئن شوند.
یتیم نباید احساس کند که چون پدرش را از دست داده، خوار و ذلیل و بى مقدار شده است، باید آن چنان مورد توجّه و اکرام قرار گیرد که جاى خالى ما در یا پدرش را احساس نکند، لذا در روایات اسلامى از جمله همین روایت مورد بحث به مسأله محبّت و نوازش یتیمان اهمّیّت خاصّى داده شده است.
این حدیث از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) معروف است که فرمود: «هنگامى که یتیم گریه مى کند عرش خدا به لرزه در مى آید» خداوند به فرشتگان مى فرماید: اى ملائکه من چه کسى این یتیم را که پدرش در خاک پنهان شده به گریه در آورده؟
ملائکه مى گویند: خدایا! تو آگاهترى، خداوند مى فرماید: اى ملائکه من، شما را گواه مى گیرم که هر کس گریه او را خاموش، و قلبش را خشنود کند، من روز قیامت او را خشنود خواهم کرد».
از این بالاتر در حدیث دیگرى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «هر گاه یتیمى گریه کند، اشکهاى او در دست خداوند رحمان مى ریزد».
باز در حدیث دیگرى از همان حضرت آمده که فرمود: «من و سرپرست یتیم مانند این دو در بهشت خواهیم بود ـ به شرط این که تقواى الهى را پیشه کند ـ سپس اشاره به انگشت «سبابه» و «انگشت وسط» نمود».
اهمّیّت این موضوع آن قدر زیاد است که امیرمؤمنان على(علیه السلام) در وصیّتنامه معروفش توجّه به یتیمان را در کنار توجّه به نماز و قرآن قرار داده، و مى فرماید: «خدا را، خدا را، در باره یتیمان، آنها را گاهى سیر و گاهى گرسنه نگذارید، و نکند با حضور شما ضایع شوند».
در حدیثى از یکى از یاران پیامبر آمده است که مى گوید: «ما خدمت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نشسته بودیم، پسر بچّه اى خدمتش آمد، عرض کرد: کودکى یتیم هستم، و خواهرى یتیم دارم، و مادرى بیوه زن، از آن چه خدا به تو اطعام کرده به ما اطعام کن، تا خداوند از آن چه نزد اوست آن قدر به تو ببخشد که خشنود شوى.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: چه زیبا گفتى اى پسر! سپس رو به بلال کرده، فرمود: برو از آن چه نزد ماست بیاور، بلال بیست و یک خرما با خود آورد، پیغمبر(صلى الله علیه وآله)فرمود: هفت دانه براى تو و هفت دانه براى خواهرت، هفت دانه براى مادرت.
«معاذ بن جبل» برخاست دستى بر سر کودک یتیم کشید، گفت: خداوند، یتیمى تو را جبران کند، و تو را جانشین صالحى براى پدرت سازد (کودک یتیم از فرزندان مهاجران بود). پیغمبر(صلى الله علیه وآله): همین حدیث مورد بحث را فرمود.
البتّه در جوامع گسترده اى همانند جوامع امروز ما، مسلمانان باید به کارهاى فردى در این زمینه قناعت نکنند، بلکه باید نیروهاى خود را متمرکز کرده، یتیمان را زیر پوشش برنامه هاى حساب شده اقتصادى و فرهنگى و آموزشى قرار دهند، و از آنها افرادى لایق براى جامعه اسلامى بسازند، و این امر مهم نیاز به همکارى عمومى دارد.(1)1. تفسیر نمونه، ج 27 ص 113ـ 114.
دوازدهم ماه مبارک:
حضرت رضا (ع) فرمودند : هر کس قادر بر کفاره گناهان خود نباشد صلوات بسیار بفرستد که صلوات بر محمد و آل محمد گناهان را می ریزاند
منبع : هدیه خدا ص22 – جامع الاخبار ص 2
الّلهُمّ زَیُّـنّی فیه بالسِّتر و العِفاف و استُرنی فیه بلِباس القُنوع و الکِفاف و احمِلنی فیه علی العَدل و الإنصاف و آمِنّی فیه مِن کلِّ ما أخاف بعِصمَتک یا عِصمَة الخائِفین رمضان برای منِ بنده، ماه خودسازی است و برای توِ آفریننده، ماه بنده نوازی. رمضان برای من، ماه خوردن ها و آشامیدن های اندک و رازها و نیازهای بسیار است و برای تو، ماه بخشش ها و دهش های پرشمار. پروردگارا! امروز از تو می خواهم که زیوری از پوشش به من دهی و افسری از پاکدامنی بر سر من نهی. سیزدهم ماه مبارک: حدیث از امام حسن مجتبی علیه السلاااااام از آن حضرت سؤال شد : زهد چیست ؟ فرمود : رغبت به تقوى و بى رغبتى به دنیا . از آن حضرت سؤال شد : مروت چیست ؟ فرمود : حفظ دین ، عزت نفس ، نرمش ، چهاردهم ماه مبارک: |
پانزدهم ماه مبارک: ولادت کریم اهل بیت مبااااااااارک
سرو قد
نو گل و ریحانه ى ختم رسل شاخه ى پر سایه ى طوبى حسن
یاسمن سرو قد سبز پوش سیم تن گلرخ زیبا حسن
بنده ى محبوب خدا مجتبى روشنى دیده ى زهرا حسن
در صفت جود یدالله را آیت کبرى، ید بیضا حسن
شاه جوانان بهشت برین سبط نبى فاطمه سیما حسن
کفه ى شاهین ترازوى عشق هست حسین بن على با حسن
هر دو به عرش عظمت گوشوار سرخ حسین آمد و خضرا حسن
هر دو یکى، هر دو نکوتر ز خوب چون حسنین اند دو همتا حسن
تا نشود این یک از آن، اشتباه یاء حسین است در اینجا حسن
گر نبود کوچکى سن و سال نام حسین است به معنى حسن
شانزدهم ماه مبارک:
از حضرت فاطمه زهرا ( علیها السلام ) روایت شده که رسول خدا فرمودند : امام
همچون کعبه است که باید به سویش روند ، نه آنکه ( منتظر باشند تا ) او به سوى آنها بیاید
. (بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353)
همانا خوشبت حقیقى کسى است که على ( علیه السلام ) را دوست بدارد .
(مجمع الزوائد علامه هیثمى ، ج 9 ، ص 132)
هفدهم ماه مبارک:
هجدهم ماه مبارک:
حضرت فاطمه :خداوند اطاعت و پیروى از ما اهل بیت (ع) را سبب برقرارى نظم اجتماعى در
امت اسلامى ، و امامت و رهبرى ما را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقهها
قرار داده است .
(احتجاج طبرسى ، ایران : انتشارات اسوه ، ج 1 ، ص 258)
نوزدهم ماه مبارک:
شعر ضربت
بر قلب زینب ابر غم می بارد امشب
سوز دلش بوی مدینه دارد امشب
زینب ز ابر دیده می بارد ستاره
دارد به پیشانی بابایش نظاره
آرام بهرش سفره افطار چیند
در چشم او رخساره مادر بیند
این عالمه غیر معلم بی قرار است
آگه شده بابای او چشم انتظار است
آرامش او کرده زینب را پریشان
گوید پدر اینگونه قلبم را ملرزان
ای کاش من در کوچه سیلی خورده بودم
اینجا نبودم در مدینه مرده بودم
ای کوچه های کوفه از غربت بمیرید
بوسه ز پای رهبری مظلوم گیرید
ای خاک نخلستان ز رویش توشه بردار
خود را به زیر پای او آرام بگذار
مرغان عاشق راه مولا را بگیرید
او بی کس است امشب شما بهرش بمیرید
امشب علی مات جمالی لاله گون است
ذکر لبش«انا الیه راجعون»است
خانه نشین داغ زهرای نجیب است
دلخسته از نامردی شهری غریب است
محراب را چون پشت در گلگون نماید
بر شهر خونین او سر غربت بساید
بهر علی هنگامه پرواز گردید
تا که ز پا افتاد دستش باز گردید
*****
بیستم ماه مبارک:
باور نمی کنیم که شمشیری پرکینه، اقیانوسی را توان شکافتن داشته باشد. باور نمی کنیم که ضربتی نفاق آمیز، خورشید را از نورانیّت اندارد. و امشب سرخ ترین پرواز نماز، از رواق خون گرفته محراب بندگی است. شب جان سوزترین ناله های نخلستان!
تهدمت و الله ارکان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروة الوثقى قتل ابن عم المصطفى ...
بیست و یکم ماه مبارک و روز یتیم شدن شیعه علی :
«•´`•.(*•.¸(`•.¸
یاحیــــــدر ابو السجاد ¸.•´)¸.•*).•´`•»لو تنخیت و صحت باقصی الشمال....لو توازیت و نخیت با سمره
علی من تنخاه یحضر لا محال..محد ابشده اندبه و اتعذره
علی وین انولدهم سائل سوال..و سل الدار الکعبه من هو الفطره
علی من انولد یقذی الابتهال..آسیه و مریم کل امخدره
اسمه من اسم الاله بلا جدال..و ابرز جد گله احروفه
صاحب السندس علی اموزعه الجمال ..و کلها زین وشین عنده اماسره
*(¨`• (یا عــــــــــلــــــــــــــــی) •´¨)*
قسما بدمایک یا حیدر و بشبلک محسوس المنح
رماظن بولایی و بکل وفایی
لن اغشی من یتجبرخذ عینی لابل اکثر
اعطیک دمایی و بکل وفایی
لعیونک یرخص کل غالی یا حامی الجار
اطلب کل ما رد عل بالی بس انته اختار
یا علـــــــی
قول یا علی و ابکل افتخارک گول بس یا علی
(`·.*~.*._.*.~*
ذکر علی عبااااده *~.*._.*.~*.·)حیدر
یحضر بشده..... من یگدر یوگف ضده:::::: ای والله::یاعـــــــلیکل من عادانه انگله..... روح انته عیش ابذله :::::
ای والله::یاعــــــلیالظالم راح و وله ..... راح و شاف الذل ابعیونه::
ای والله::یاعــــــــلیکل من ما یحب
حیدر.... متبور و ناقص دینه::::ای والله::یاعــــــــلیکل من راد ایعادینه .... خل یسال اهله و اجداده::
ای والله::یاعـــــــلی دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضانالّلهُمّ اجعَل لی فیه إلَی مَرضَاتِک دَلِیلاًوَ لاتجعَل لِلشّیطانِ فیه عَلَیَّ سَبیلاً بیست و دوم ماه مبارک:
|
شام غریبان امام علی (ع)
بابا چرا ما را تو تنها وانهادی..ما را میان اهل کوفه جا نهادی..رفتی و لبخند عدو شد آشکارا
آنکس که فرمودی کنیم با او مدارا.. رفتی و بعد از داغ سنگینت پدر جان..
مانده بجا محراب رنگینت پدر جان.. رفتی وقلب دخترت بی تاب گشته
چون شمع سوزانی حسینت آب گشته
اَللّـهُمَّ اِنّی اَفْتَتِحُ الثَّناءَ بِحَمْدِکَ، وَاَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوابِ بِمَّنِکَ، وَاَیْقَنْتُ اَنَّکَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ فی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ، وَاَشَدُّ الْمُعاقِبینَ فی مَوْضِعِ النَّکالِ وَالنَّقِمَةِ، وَاَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِینَ فی مَوْضِعِ الْکِبْریاءِ وَالْعَظَمَةِ، اَللّـهُمَّ اَذِنْتَ لی فی دُعائِکَ وَمَسْأَلَتِکَ فَاسْمَعْ یا سَمیعُ مِدْحَتی، وَاَجِبْ یا رَحیمُ دَعْوَتی، وَاَقِلْ یا غَفُورُ عَثْرَتی، فَکَمْ یا اِلهی مِنْ کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَها وَهُمُومٍ قَدْ کَشَفْتَها، وَعَثْرَةٍ قَدْ اَقَلْتَها، وَرَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَها، وَحَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَکَکْتَها، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً، اَلْحَمْدُ للهِ بِجَمیعِ مَحامِدِهِ کُلِّهَا، عَلى جَمیعِ نِعَمِهِ کُلِّها اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لا مُضادَّ لَهُ فی مُلْکِهِ، وَلا مُنازِعَ لَهُ فی اَمْرِهِ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لا شَریکَ لَهُ فی خَلْقِهِ، وَلا شَبیهَ لَهُ فی عَظَمَتِهِ، اَلْحَمْدُ للهِ الْفاشی فی الْخَلْقِ اَمْرُهُ وَحَمْدُهُ، الظّاهِرِ بِالْکَرَمِ مَجْدُهُ، الْباسِطِ بِالْجُودِ یَدَهُ، الَّذی لا تَنْقُصُ خَزائِنُهُ، وَلا تَزیدُهُ کَثْرَةُ الْعَطاءِ إلاّ جُوداً وَکَرَماً، اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْوَهّابُ، اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْاَلُکَ قَلیلاً مِنْ کَثیرٍ، مَعَ حاجَةٍ بی اِلَیْهِ عَظیمَةٍ وَغِناکَ عَنْهُ قَدیمٌ، وَهُوَ عِنْدی کَثیرٌ، وَهُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسیرٌ، اَللّـهُمَّ اِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبی، وَتَجاوُزَکَ عَنْ خَطیـئَتی، وَصَفْحَکَ عَنْ ظُلْمی وَسِتْرَکَ على قَبیحِ عَمَلی، وَحِلْمَکَ عَنْ کَثیرِ جُرْمی، عِنْدَ ما کانَ مِنْ خَطأی وَعَمْدی، اَطْمَعَنی فی اَنْ اَسْأَلَکَ ما لا اَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ، الَّذی رَزَقْتَنی مِنْ رَحْمَتِکَ، وَاَرَیْتَنی مَنْ قُدْرَتِکَ، وَعَرَّفْتَنی مِنْ اِجابَتِکَ، فَصِرْتُ اَدْعُوکَ آمِناً، وَاَسْاَلُکَ مُسْتَأنِساً، لا خائِفاً وَلا وَجِلاً، مُدِلاًّ عَلَیْکَ فیـما قَصَدْتُ فیهِ اِلَیْکَ، فَاِنْ اَبْطأَ عَنّی عَتَبْتُ بِجَهْلی عَلَیْکَ، وَلَعَلَّ الَّذی اَبْطأَ عَنّی هُوَ خَیْرٌ لی لِعِلْمِکَ بِعاقِبَةِ الاُْمُورِ، فَلَمْ اَرَ مَوْلاً کَریماً اَصْبَرَ عَلى عَبْدٍ لَئیمٍ مِنْکَ عَلَیَّ یا رَبِّ، اِنَّکَ تَدْعُونی فَاُوَلّی عَنْکَ، وَتَتَحَبَّبُ اِلَیَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَیْکَ، وَتَتَوَدَّدُ اِلَىَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْکَ، کَاَنَّ لِیَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ، فَلَمْ یَمْنَعْکَ ذلِکَ مِنَ الرَّحْمَةِ لی، وَالاِْحْسانِ اِلَىَّ، وَالتَّفَضُّلِ عَلَیَّ بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ، فَارْحَمْ عَبْدَکَ الْجاهِلَ وَجُدْ عَلَیْهِ بِفَضْلِ اِحْسانِکَ اِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ، اَلْحَمْدُ للهِ مالِکِ الْمُلْکِ، مُجْرِی الْفُلْکِ، مُسَخِّرِ الرِّیاحِ، فالِقِ الاِْصْباحِ، دَیّانِ الدّینِ، رَبِّ الْعَالَمینَ، اَلْحَمْدُ للهِ عَلى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ، وَالْحَمْدُ للهِ عَلى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ، وَالْحَمْدُ للهِ عَلى طُولِ اَناتِهِ فی غَضَبِهِ، وَهُوَ قادِرٌ عَلى ما یُریدُ، اَلْحَمْدُ للهِ خالِقِ الْخَلْقِ، باسِطِ الرِّزْقِ، فاِلقِ اَلاِْصْباحِ ذِی الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ وَالْفَضْلِ وَالاِْنْعامِ، الَّذی بَعُدَ فَلا یُرى، وَقَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوى تَبارَکَ وَتَعالى، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لَیْسَ لَهُ مُنازِعٌ یُعادِلُهُ، وَلا شَبیهٌ یُشاکِلُهُ، وَلا ظَهیرٌ یُعاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الاَْعِزّاءَ، وَتَواضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَماءُ، فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ ما یَشاءُ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یُجیبُنی حینَ اُنادیهِ، وَیَسْتُرُ عَلَیَّ کُلَّ عَورَةٍ وَاَنَا اَعْصیهِ، وَیُعَظِّمُ الْنِّعْمَةَ عَلَیَّ فَلا اُجازیهِ، فَکَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنیئَةٍ قَدْ اَعْطانی، وَعَظیمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ کَفانی، وَبَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ اَرانی، فَاُثْنی عَلَیْهِ حامِداً، وَاَذْکُرُهُ مُسَبِّحاً، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی لا یُهْتَکُ حِجابُهُ، وَلا یُغْلَقُ بابُهُ، وَلا یُرَدُّ سائِلُهُ، وَلا یُخَیَّبُ آمِلُهُ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یُؤْمِنُ الْخائِفینَ، وَیُنَجِّی الصّالِحینَ، وَیَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفینَ، وَیَضَعُ الْمُسْتَکْبِرینَ،یُهْلِکُ مُلُوکاً وَیَسْتَخْلِفُ آخَرینِ، وَالْحَمْدُ للهِ قاِصمِ الجَّبارینَ، مُبیرِ الظّالِمینَ، مُدْرِکِ الْهارِبینَ، نَکالِ الظّالِمینَ صَریخِ الْمُسْتَصْرِخینَ، مَوْضِعِ حاجاتِ الطّالِبینَ، مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنینَ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی مِنْ خَشْیَتِهِ تَرْعَدُ السَّماءُ وَسُکّانُها، وَتَرْجُفُ الاَْرْضُ وَعُمّارُها، وَتَمُوجُ الْبِحارُ وَمَنْ یَسْبَحُ فی غَمَراتِها، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی هَدانا لِهذا وَما کُنّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلا اَنْ هَدانَا اللّهُ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یَخْلُقُ، وَلَمْ یُخْلَقْ وَیَرْزُقُ، وَلا یُرْزَقُ وَیُطْعِمُ، وَلا یُطْعَمُ وَیُمیتُ الاَْحیاءَ وَیُحْیِی الْمَوْتى وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَاَمینِکَ، وَصَفِیِّکَ، وَحَبیبِکَ، وَخِیَرَتِکَ مَنْ خَلْقِکَ، وَحافِظِ سِرِّکَ، وَمُبَلِّغِ رِسالاتِکَ، اَفْضَلَ وَاَحْسَنَ، وَاَجْمَلَ وَاَکْمَلَ، وَاَزْکى وَاَنْمى، وَاَطْیَبَ وَاَطْهَرَ، وَاَسْنى وَاَکْثَرَ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَتَرَحَّمْتَ، وَتَحَنَّنْتَ وَسَلَّمْتَ عَلى اَحَدٍ مِن عِبادِکَ وَاَنْبِیائِکَ وَرُسُلِکَ، وَصِفْوَتِکَ وَاَهْلِ الْکَرامَةِ عَلَیْکَ مِن خَلْقِکَ، اَللّـهُمَّ وَصَلِّ عَلى عَلیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَوَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ، عَبْدِکَ وَوَلیِّکَ، وَاَخی رَسُولِکَ، وَحُجَّتِکَ عَلى خَلْقِکَ، وَآیَتِکَ الْکُبْرى، وَالنَّبأِ الْعَظیمِ، وَصَلِّ عَلَى الصِّدّیقَةِ الطّاهِرَةِ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ، وَصَلِّ عَلى سِبْطَیِ الرَّحْمَةِ وَاِمامَیِ الْهُدى، الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَّنَةِ، وَصَلِّ عَلى اَئِمَّةِ الْمُسْلِمینَ، عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، وَعَلِیِّ بْنِ مُوسى، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ، وَالْخَلَفِ الْهادی الْمَهْدِیِّ، حُجَجِکَ عَلى عِبادِکَ، وَاُمَنائِکَ فی بِلادِکَ صَلاةً کَثیرَةً دائِمَةً اَللّـهُمَّ وَصَلِّ عَلى وَلِیِّ اَمْرِکَ الْقائِمِ الْمُؤَمَّلِ، وَالْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ، وَحُفَّهُ بِمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ، وَاَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ یا رَبَّ الْعالَمینَ، اَللّـهُمَّ اجْعَلْهُ الدّاعِیَ اِلى کِتابِکَ، وَالْقائِمَ بِدینِکَ، اِسْتَخْلِفْهُ فی الاَْرْضِ کَما اسْتَخْلَفْتَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِ، مَکِّنْ لَهُ دینَهُ الَّذی ارْتَضَیْتَهُ لَهُ، اَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً، اَللّـهُمَّ اَعِزَّهُ وَاَعْزِزْ بِهِ، وَانْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ، وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزیزاً، وَاْفتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسیراً، وَاجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً، اَللّـهُمَّ اَظْهِرْ بِهِ دینَکَ، وَسُنَّةَ نَبِیِّکَ، حَتّى لا یَسْتَخْفِیَ بِشَیءٍ مِنَالْحَقِّ، مَخافَةَ اَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ اَللّـهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فی دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ، وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ، وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ، وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ، وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاَْخِرَةِ، اَللّـهُمَّ ما عَرَّفْتَنا مِن الْحَقِّ فَحَمِّلْناهُ، وَما قَصُرْنا عَنْهُ فَبَلِّغْناهُ، اَللّـهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنا، وَاشْعَبْ بِهِ صَدْعَنا، وَارْتُقْ بِهِ فَتْقَنا، وَکَثِّرْبِهِ قِلَّتَنا، وَاَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنا، وَاَغْنِ بِهِ عائِلَنا، وَاَقْضِ بِهِ عَنْ مَغْرَمِنا، وَاجبُرْ بِهِ فَقْرَنا، وَسُدَّ بِهِ خَلَّتَنا، وَیَسِّرْ بِهِ عُسْرَنا، وَبَیِّضْ بِهِ وُجُوهَنا، وَفُکَّ بِهِ اَسْرَنا، وَاَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنا، وَاَنْجِزْ بِهِ مَواعیدَنا، وَاسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنا، وَاَعْطِنا بِهِ سُؤْلَنا، وَبَلِّغْنا بِهِ مِنَ الدُّنْیا وَالاَْخِرَةِ آمالَنا، وَاَعْطِنا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنا، یا خَیْرَ الْمَسْؤولینَ وَاَوْسَعَ الْمُعْطینَ، اِشْفِ بِهِ صُدُورَنا، وَاَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ قُلُوبِنا، وَاهْدِنا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فیهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِکَ، اِنَّکَ تَهْدی مَنْ تَشاءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ، وَانْصُرْنا بِهِ عَلى عَدُوِّکَ وَعَدُوِّنا اِلـهَ الْحَقِّ آمینَ، اَللّـهُمَّ اِنّا نَشْکُو اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَغَیْبَةَ وَلِیِّنا، وَکَثْرَةَ عَدُوِّنا، وَقِلَّةَ عَدَدِنا، وَشِدّةَ الْفِتَنِ بِنا، وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ، وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ، وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ، وَرَحْمَةٍ مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَعافِیَةٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ .
بیست و چهارم ماه مبارک:
دعاى روزهداران
امام کاظم (علیه السلام) فرمود:
دعاى شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب می شود.
بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33.
بیست و پنجم ماه مبارک:
قال الصادق علیه السلام
اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک.
امام صادق علیه السلام فرمود:
آنگاه که روزه مىگیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزهدار باشند.
«یعنى از گناهان پرهیز کند.»
الکافى ج 4 ص 87، ح 1
بیست و ششم ماه مبارک:
عن الصادق علیه السلام فى قول الله عزوجل
«واستعینوا بالصبر و الصلوة»
قال: الصبر الصوم.
امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزو جل که فرموده است: از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 298، ح 3
بیست و هفتم ماه مبارک:
به روایتی امشب شب قدره دوستان دعا یادتون نره برای ظهوراقا و مولامون
و همه محتاجان و نیازمندان و خواندن سوره قدر و صلوات بر محمد و آل محمد
همراه با گفتن اللهم العن الجبت و الطاغوت و یا علی ..
اللهُ عَلی کُلِ شَئ شَهید
خداوند برهمه چیز گواه است
بیست و نهم ماه مبارک:
زکات
متن حدیث:
یَا عَلىُّ: مَنَ مَنَعَ قیرَاطاً مِنْ زَکاةِ مالِهِ فَلَیْسَ بِمُؤمِنِ وَ لاَ مُسْلِم وَ لاَ کَرَامَة.
ترجمه:
اى على: هر کس قیراطى از زکات مالش را نپردازد نه مؤمن است و نه مسلمان و ارزشى در پیشگاه خدا ندارد.
شرح حدیث
اهمّیت فوق العادّه زکات در اسلام:
آیه7 سوره فصّلت ?همانها که زکات را ادا نمى کنند، و آخرت را منکرند? با تعبیر تکان دهنده اش تأکید مجدّدى است بر اهمّیّت این فریضه اسلامى، خواه به معناى زکات واجب گرفته شود یا به مفهوم وسیع و گسترده تر، و باید چنین باشد زیرا:
?زکات? یکى از عوامل مهمّ عدالت اجتماعى و مبارزه با فقر و محرومیّت، و پرکردن فاصله هاى طبقاتى، و تقویت بنیه مالى حکومت اسلامى، و پاک سازى روح و جان از حبّ دنیا و مال پرستى، و خلاصه وسیله بسیار مؤثّرى براى قرب الهى است.
در بسیارى از روایات اسلامى تعبیراتى آمده است که نشان مى دهد ?ترک زکات? در سر حدّ کفر است و شبیه تعبیرى است که در آیات 6ـ 8 سوره فصّلت آمده، به عنوان نمونه:
1ـ در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم از جمله وصایاى رسول خدا(صلى الله علیه وآله)به امام على(علیه السلام) این بود:
?اى على! ده طایفه از این امّت به خداوند بزرگ کافر شده اند: و یکى از این ده گروه را مانع الزکات شمرد... سپس فرمود:
اى على! هر کس قیراطى از زکات مالش را نپردازد نه مؤمن است و نه مسلمان و ارزشى در پیشگاه خدا ندارد.
اى على! تارک الزکات به هنگام مرگ تقاضاى بازگشت به این دنیا (براى جبران گناه عظیم خود) مى کند اما پذیرفته نمى شود و این همان است که خداوند در قرآن به آن اشاره فرموده: زمانى که مرگ یکى از آنها فرا رسد مى گوید: ?پروردگارا! مرا بازگردانید (اما پاسخ منفى مى شنود)...
2ـ در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: ?خداوند بزرگ براى فقیران دراموال اغنیا فریضه اى قرار داده که جز با اداى آن شایسته ستایش نیستند، و آن زکات است که به وسیله آن خون خود را حفظ مى کنند و نام مسلمان بر آن ها گذارده مى شود?.
3ـ بالاخره در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: ?کسى که قیراطى از زکات را منع کند یا باید یهودى از دنیا برود یانصرانى?.(1)
1. تفسیر نمونه، ج 20، ص 219 ـ 220.
دوستان پیشاپیش عید را تبریک عرض میکنم
التماس دعا ....صلوات در این ایام فراموش نشه یا حق
بقاع متبرکه امامزادگان سید یاسر و ناصر
(ع) به استناد کتاب کنزالانساب و بحرالمصاب نوشته ابومنحص یحلوله بن یحیی الخزاعی شجره این بزرگواران رابه اولاد حضرت امام موسی کاظم (ع) نسبت می دهد .این امامزادگان واجب التعظیم در منطقه ییلاقی و تفریحی گلستان که بین جاده مواصلاتی مشهد طرقبه و بافاصله ای حدود
3 کیلومتر از شهر طرقبه قراردارد مدفن گزیده اند . باتوجه به قابلیت منحصر به فرد طبیعی و محیطی منطقه مورد توجه ساکنین شهری و زواری که اغلب از مناطق حوزه خلیج فارس، کویت ،امارات، عربستان به پابوسی حضرت ثامن الحجج آقا علی ابن موسی الرضا (ع) مشرف می شوند ، نیز به زیازت این امامزادگان برای عرض ارادت مشرف و از محیط روحانی و باصفای آن بهره معنوی می برند .ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خواستم امامزادگان رو معرفی کنم چون از خیلیا پرسیدم میگفتند اصلا نمیدونیم کی هستند ان شا الله هر کی عازم مشهد الرضا هست به امامزادگان یا سر و ناصر که برادران امام رضا هستند انجا را زیارت کنند که جای باصفایی است من امسال قسمت شد برای اولین بار برم و دعا گوی شما بودم ..که اکثر زائرین این مکان مقدس از کشورهای عربی بودند..که بالا ذکر شده..
اینم دو تصویر از انجای مقدس ..امیدوارم عاشقان امام رضا بتونند اونجا برند و نائب الزیاره ما هم باشند ..یا علی بن موسی الرضا
در ضمن از همه خوبان التماس دعا برای یک مریضی دارم ممنون از محبتتون
اللهم شافی جمیع المرضی بحق مریض کربلاااا
امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء
بار خدایا! ولىّ و جانشین خود و حجت بر آفریدگانت را پشتیبان باش. خداوندا! به وسیله او شکافها را برطرف ساز و گسیختگىها را به هم پیوسته کن، ستمها و نابرابرىها را با او بمیران و عدل و داد را آشکار ساز، زمین را با درازاى ماندگارىاش بیاراى، او را با نصرت خویش حمایت کن و بابیم (و هراسى که در دل دشمنان مىافکنى) پیروز ساز، هر کس او را یارىمىکند پیروز گردان و هرکس از یارى او دریغ مىکند به حال خود واگذار. هرکس که طرح دشمنى با او در افکند هلاک ساز و هرکس را که از در نیرنگ با او در آید، نابود کن. سردمداران کفر و تکیهگاهها و استوانههاى آن را به وسیله او به هلاکت رسان و گمراه کنندگان، بدعتگذاران، محوکنندگان نعمت و تقویتکنندگان باطل را در هم شکن. همه گردنکشان را به دست او خوار ساز و همه کافران و بىدینان رادر هر جاى زمین که هستند در مشرقها و مغربها، در خشکىها و دریاها، در جلگهها و کوهستانها برانداز؛ تا آنجا که از آنها کسى باقى نماند و اثرى برجاىنماند.
شیخ طوسى، مصباح المتهجّد، ص 366