«•´`•.(*•.¸(`•.¸بــنــت الــزهــــــراء ¸.•´)¸.•*).•´`•»

الهی لا تعذبنی فانی مقر بالذی قد کان منی.فما لی حیله الا رجائی.لعفوک ان عفوت و حسن ظنی.وکم من زله لی فی الخطایا.وانت علی ذو فضل

«•´`•.(*•.¸(`•.¸بــنــت الــزهــــــراء ¸.•´)¸.•*).•´`•»

الهی لا تعذبنی فانی مقر بالذی قد کان منی.فما لی حیله الا رجائی.لعفوک ان عفوت و حسن ظنی.وکم من زله لی فی الخطایا.وانت علی ذو فضل

شعر عربی..خدعوها

خدعـوها

خَدَعُوهَـا بِقَوْلِهِـمْ حَسْنـاءُ

والغَـوَانِی یَغُـرَّهُـنَّ الثَّنَـاءُ

أَتُـرَاهَا تَنَاسَتِ اسْمِـیَ لَمَّـا

کَثُـرَتْ فِی غَرامِهَا الاسْمـاءُ

إنْ رَأتْنِی تَمِیـلُ عَنَّی ، کَأنْ لَمْ

تَـکُ بَیْنِـی وَبَیْنِهَـا أشْیـاءُ

نَظْـرَةٌ ، فَابْتِسَـامَةٌ ، فَسَـلامُ

فَکَـلامٌ ، فَمَوْعِـدٌ ، فَلِقَـاءُ

یَوْمَ کُنَّا وَلا تَسَـلْ کَیْفَ کُنَّا

نَتَهَـادَى مِنَ الهَوَى مَا نَشـاءُ

وَعَلیْنَـا مِنَ العَفَـافِ رَقِیْـبُ

تَعِبَـتْ فِی مِرَاسِـهِ الاهْـوَاءُ

جَاذَبَتْنی ثَوبِی العَصیِّ وقَالَـتْ

أَنْتُم النَّـاسُ أَیُّهَـا الشُّعَـرَاءُ

فَاتَّقوا اللَّهَ فِی قُلوبِ العَـذَارَى

فَالعَـذَارَى قُلُوبُهُـنَّ هَـوَاءُ

    

شعر عربی..العیون السودااااااااا


العیون السودا

     لیت الذی خلق العیـون السـودا

خلـق القلوب الخافقات حدیـدا

لـولا نواعسـها و لولا سحـرها

مـا ود مـالک قلبـه لو صیـدا

إن أنت أبصرت الجمال و لم تـهم

کنت امرءا خشن الطبـاع بلیـدا

وإذا طلبـت مع الصبـابة لـذة

فلقـد طلبت الضـائع الموجـودا

یا ویـح قلبـی إنـه فی جانبـی

وأظنـه نـائـی المـزار بعیـدا

هی نظرة عرضت فصارت فی الحشا

نارا وصار لـها الفـؤاد وقـودا

والحـب صـوت فهو أنه نائـح

طـورا وآونـة یکـون نشیـدا

ویلـذ نفسی أن تکـون شقیـة

ویلـذ قلبـی أن یکون عمیـدا

إن کنـت تدری ما الغرام فداونی

أو لا فخـل العـذل و التفنیـدا

ما شـمت حسنک قط إلا راعنی

فوددت لو رزق الجمال خلـودا

وإذا ذکرتک هز ذکرک أضلعـی

شـوقا کما هز النسـیم بنـودا

و لقد یکون لی السلـو عن الهوى

لکنـما خـلـق المـحب ودودا

    

دوستم داشته باش..




دوستم داشته باش

 دوستم داشته باش

بادها دلتنگند

دستها بیهوده

چشمها بی رنگند

دوستم داشته باش

شهرها می سوزند

برگها میریزند

یادها می گندند

باز شو تا پرواز

سبز باش از آواز

آشتی کن با رنگ

عشق بازی با ساز

دوستم داشته باش

عطرها در راهند

دوستت دارم ها

آه چه کوتاه

دوستت خواهم داشت

بیشتر از باران

گرمتر از لبخند

داغ چون تابستان

دوستت خواهم داشت

شادتر خواهم شد

ناب تر روشن تر

بارور خواهم شد

دوستم داشته باش

برگ را باور کن

آفتابی تر شو

باد را از بر کن

دوستم داشته باش

خواب دیدم در خواب

آب آبی تر بود

روز پرسوز نبود

زخم شرم آور بود

خواب دیدم در تو

رود از تب می سوخت

نور گیسو می بافت

باغچه گل می دوخت